JunioRR napisał:
Witam. Mam podobną sytuacje tylko ze spoźniłem sie jakiś miesiąc i babka powiedziała mi ze dostaje kare w wysokości 150zł. Gdzie mam wysłać tą deklaracje i co mam krok po kroku zrobic?? bo co z tego ze wyśle tą deklaracje jak pojde złożyć ten ten PCC-3 to pani i tak mi naliczy 150zł + to co miałem zapłacic... Jak by ktoś mi wytłumaczył co mam po kolei zrobić to byłbym wdzięczny. no i jeśli wyśle tą delaracje to odstąpią od kary czy niekoniecznie ?
Przeczytałem 3 raz i chyba rozumiem. tą deklaracje poprostu składam razem z PCC-3. Czy ta ten deklaracji musi być napisane coś jeszcze(np. dane samochodu) czy tylko tyle co napisał OzoEze. Pozdrawiam
Czy złożyłeś już deklarację PCC-3?
Czy Urząd Skarbowy ma już informację, że nie złożyłeś deklaracji PCC-3 i nie zapłaciłeś podatku?
Czy byłeś wzywany przez urząd, czy zgłosiłeś się sam?
Czy tylko rozmawiałeś z urzędnikiem?
Odpowiedzi na te pytania są kluczowe, bo tylko w sytuacji, gdy organ podatkowy jeszcze nie ma informacji o Twoim wykroczeniu, masz możliwość uniknięcia konsekwencji popełnienia tego wykroczenia.
Jeżeli tylko rozmawiałeś z pracownikiem urzędu i nie złożyłeś jeszcze deklaracji PCC-3, to jest szansa, że informacji o Twoim wykroczeniu organ podatkowy nie posiada. W tej sytuacji należy:
1. napisać pismo – „Zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia skarbowego”
2. wypełnić deklarację PCC-3 – w rubryce nr 24 należy opisać jakiego pojazdu dotyczy umowa, w taki sposób, by urzędnik miał dość informacji, by sprawdzić wartość pojazdu (najlepiej do deklaracji PCC-3 załączyć kopię umowy, choć nie ma takiego obowiązku)
3. zapłacić podatek, zapłacić ewentualne odsetki i tego samego dnia wysłać deklarację i zawiadomienie listem poleconym (za potwierdzeniem odbioru) – można też złożyć osobiście – ale nie polecam z uwagi na ewentualne „nieproceduralne” zachowanie urzędnika.
Art. 16. kks:
- Przepis prawny:
§ 1. Nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe sprawca, który po popełnieniu czynu zabronionego zawiadomił o tym organ powołany do ścigania, ujawniając istotne okoliczności tego czynu, w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się tylko wtedy, gdy w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ postępowania przygotowawczego uiszczono w całości wymagalną należność publicznoprawną uszczuploną popełnionym czynem zabronionym. Jeżeli czyn zabroniony nie polega na uszczupleniu tej należności, a orzeczenie przepadku przedmiotów jest obowiązkowe, sprawca powinien złożyć te przedmioty, natomiast w razie niemożności ich złożenia – uiścić ich równowartość pieniężną; nie nakłada się obowiązku uiszczenia ich równowartości pieniężnej, jeżeli przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4.
§ 3. Jeżeli złożone przedmioty podlegające przepadkowi mogą ulec szybkiemu zniszczeniu lub zepsuciu, ich przechowywanie byłoby połączone z niewspółmiernymi kosztami lub nadmiernymi trudnościami albo powodowałoby znaczne obniżenie ich wartości, organ postępowania przygotowawczego nakłada na sprawcę obowiązek uiszczenia ich równowartości pieniężnej, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4.
§ 4. Zawiadomienie powinno być złożone na piśmie albo przekazane ustnie do protokołu.
§ 5. Zawiadomienie jest bezskuteczne, jeżeli zostało złożone:
1) w czasie, kiedy organ ścigania miał już wyraźnie udokumentowaną wiadomość o popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego;
2) po rozpoczęciu przez organ ścigania czynności służbowej, w szczególności przeszukania, czynności sprawdzającej lub kontroli zmierzającej do ujawnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, chyba że czynność ta nie dostarczyła podstaw do wszczęcia postępowania o ten czyn zabroniony.
§ 6. Przepisu § 1 nie stosuje się wobec sprawcy, który:
1) kierował wykonaniem ujawnionego czynu zabronionego;
2) wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, polecił jej wykonanie ujawnionego czynu zabronionego;
3) zorganizował grupę albo związek mający na celu popełnienie przestępstwa skarbowego albo taką grupą lub związkiem kierował, chyba że zawiadomienia, o którym mowa w § 1, dokonał ze wszystkimi członkami grupy lub związku;
4) nakłaniał inną osobę do popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego w celu skierowania przeciwko niej postępowania o ten czyn zabroniony.