RE: Powrót z zagranicy a prawo do zasiłku.
Krajem, który w pierwszej kolejności powinien przyznać prawo do zasiłku, jest kraj ostatniego zatrudnienia, a więc w tym przypadku Norwegia. Przyznany zasiłek można następnie transferować do Polski. Podstawowym wymogiem jest jednak pozostawanie do dyspozycji tamtejszego urzędu przez minimum 4 tygodnie. Ten warunek niestety nie każdy jest w stanie spełnić.
Bardzo często zdarza się tak, że okres 4 tygodni oczekiwania na transfer zasiłku to czas, którym nie dysponują osoby zdecydowane na powrót do Polski.
Aby otrzymać tu zasiłek, musisz w tej sytuacji spełniać dwa warunki. Pierwszy dotyczy osób, których ostatnim miejscem zatrudnienia nie była Polska – zasiłek będzie mógł być przyznany w naszym kraju, jeśli zostaniesz uznany za „osobę powracającą”. Natomiast drugi warunek obowiązuje wszystkie osoby bezrobotne, ubiegające się w Polsce o prawo do zasiłku i dotyczy okresu pracy.
Jeśli pomimo wykonywania pracy za granicą, Twoim miejscem zamieszkania – czyli centrum interesów życiowych wciąż pozostawała Polska, to możesz zostać uznany za osobę powracającą. Ustalane jest to na podstawie oświadczenia, którego wypełnienie jest niezbędne podczas procedury ubiegania się o prawo do zasiłku.
Zasiłek dla osób bezrobotnych w Polsce przysługuje, jeśli w okresie 18 miesięcy bezpośrednio przed rejestracją w powiatowym urzędzie pracy przepracowałeś co najmniej 365 dni, osiągając w tym czasie co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, od którego istnieje obowiązek odprowadzania składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy. Okres pracy za granicą musi zostać potwierdzony na formularzu U1. Jeśli nie zdążyłeś uzyskać go w kraju zatrudnienia – możesz to zrobić za pośrednictwem wojewódzkiego urzędu pracy.
|