Aplikacja komornicza 2010

Napisał/a Surehand

Ja jednak sądzę, że nie każdy kto myśli o aplikacji komorniczej zostanie komornikiem. Jak by nie patrzył, to najmniej popularny zawód prawniczy.

Niestety nie każdy zostanie komornikiem, bo nie wszyscy się do tego nadają. Znam kilka osób, które po dwóch latach aplikacji bez wcześniejszej pracy u komornika, po prostu pakują manatki i wybierają inną pracę.

Według mnie to cholernie niesprawiedliwe, że aplikacja komornicza nie otwiera drzwi do innych zawodów prawniczych i coś nic na to nie wskazuje aby coś się zmieniło w tym zakresie.

Czy ktoś może podać mi datę kiedy ukazało się ogłoszenie o aplikacji komorniczej w Biuletynie Informacji Publicznej? Za chiny ludowe nie potrafię tego znaleźć;/ a przy okazji niestety komornicy są chłopcami do bicia ms-u i opinii publicznej...

Data którą należy wskazać w formularzu (Biuletyn Informacji Publicznej) to 10-03-2010 (czyli analogicznie do daty ogłoszenia MS) . Informacja od sympatycznej Pani z Izby Poznańskiej.

Byłbym wdzięczny gdyby ktoś powiedział mi jak ma wyglądać to zaświadczenie od lekarza medycyny pracy, może ktoś już takie uzyskał. Rozmawiałem z trzema lekarzami medycyny pracy i żaden z nich nie wiedział o jakim zaświadczeniu ja mówię, mogli mi tylko wystawić zaświadczenia wynikające z kodeksu pracy: albo zaświadczenie o braku przeciwwskazań do podjęcia nauki w szkole/uczelni wyższej albo zaświadczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na konkretnym stanowisku pracy u konkretnego pracodawcy. Natomiast żaden z nich nie widział możliwości wystawienia zaświadczenia takiego jak wydaje psycholog o zdolności do pełnienia obowiązków komornika sądowego.

To jakie ma być owo zaświadczenie??

Napisał/a _Frees_

Byłbym wdzięczny gdyby ktoś powiedział mi jak ma wyglądać to zaświadczenie od lekarza medycyny pracy, może ktoś już takie uzyskał. Rozmawiałem z trzema lekarzami medycyny pracy i żaden z nich nie wiedział o jakim zaświadczeniu ja mówię, mogli mi tylko wystawić zaświadczenia wynikające z kodeksu pracy: albo zaświadczenie o braku przeciwwskazań do podjęcia nauki w szkole/uczelni wyższej albo zaświadczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na konkretnym stanowisku pracy u konkretnego pracodawcy. Natomiast żaden z nich nie widział możliwości wystawienia zaświadczenia takiego jak wydaje psycholog o zdolności do pełnienia obowiązków komornika sądowego.

To jakie ma być owo zaświadczenie??

ja mam dokładnie takie zaświadczenie o zdolności do pracy na konkretnym stanowisku u konkretnego pracodawcy bo też innego nie chcieli wystawiać. Mam nadzieje, że to wystarczy bo przecież zdolność do pracy nam potwierdzają a wygląd tego zaświadczenia lub druk, na którym zostało ono wystawione nie powinien mieć moim zdaniem znaczenia. Jutro z resztą się dowiem do jadę złożyć papiery.

Luke86 wszystko fajnie, ale jeśli ja nie pracuję jeszcze w kancelarii komorniczej to jest problem, gdyż jakiego pracodawcę mam mieć wpisanego w zaświadczeniu?? Poza tym co do zasady na takie badanie (aby otrzymać zaświadczenie o którym mówisz) kieruje właśnie konkretny pracodawca.

zajęcia odbywają się w tych trzech Izbach wymienionych w ogłoszeniu MS?

W ogłoszeniu MS masz wymienione gdzie składasz dokumenty na aplikacje, tzn. w których izbach komorniczych i to są jednocześnie siedziby komisji egzaminacyjnych. Natomiast o miejscu, gdzie odbywają się zajęcia dowiesz się na pewno w konkretnej izbie, chociaż pewnie teraz to jeszcze sami tego nie będą wiedzieli, bo przecież zajęcia mogą być łączone z aplikantami z innych izb.

Hej,
Czy ktoś z Was wie kiedy jest ogłoszenie wyników po egzaminie?
Pozdrawiam

następnego dnia

Witajcie. Mam parę pytań odnośnie aplikacji komorniczej. Niedawno zrodził mi się pomysł na jej rozpoczęcie. Jestem świeżo po studiach, zastanawiam się ciągle nad właściwym wyborem drogi zawodowej. Komornik to ciekawa opcja - zawsze doszukiwałam się niekonwencjonalnych, nie koniecznie najprostszych rozwiązań. Przecież mogłabym zdawać na aplikację adwokacką, ale to nie dla mnie..za mało adrenaliny, poza tym jak czytam na forum i trochę wiem również z doświadczenia, nie łatwo bez znajomości przetrwać rok na marnej pensji i opłacać do tego jeszcze aplikację. Do zawodu komornika predyspozycję myślę posiadam, rozglądałam się trochę za pracą w kancelarii komorniczej, było nawet kilka ogłoszeń z ofertami, ale z tego co czytam na tym forum widzę nie jest tak łatwo..mam wątpliwości również co do kwestii patronatu - gdyby mi się nie udało znaleźć parcy przed zdaniem egzaminu aplikacyjnego, to już sama nie wiem (doszukałam się rozbieżnych informacji) czy Izba kogoś mi wytypuje czy nadal mam problem i muszę sama znaleźć??? Jeśli ktoś na prawdę wie jak to wygląda, to proszę o odpowiedź.
Wpadłam nawet na taki pomysł, coby osobiście przemierzyć Warszawę z CV w ręku, może któraś kancelaria komornicza zechce mnie przyjąć na praktyki w ramach przyuczenia do zawodu i może przyjmie mnie już potem jako aplikanta. Co myślicie o takim pomyśle? Sama się zastanawiam czy to dobre rozwiązanie, choć w myśl zasady "kto pyta nie błądzi" nie powinno być to źle odebrane?
Przepraszam za chaotycznie i może nie do końca składnie napisane zapytania, ale od kilku dni siedzę po kilkanaście godzin nad książkami, umysł trochę przemęczony. :/

Ja nie chcę nikogo zniechęcać, ale jak wspominałem w jednym w wątków proszę się zastanowić dobrze czy jesteście przekonani co do tej aplikacji i perspektyw rysujących się bezpośrednio po niej. To nie jest tak jak po innych aplikacjach, że po zakończeniu możecie pracować na siebie i już od waszych umiejętności zarówno zawodowych jak i przebojowości na rynku będzie zależał Wasz sukces. Tu po ukończeniu aplikacji i asesury - 2 plus 2 lata a w praktyce łącznie około co najmniej 5 lat (czas oczekiwania na egzamin, czas oczekiwania na nominację) nie ma możliwości wykonywania samemu zawodu. Po tych 5 latach pozostaje czas oczekiwania na rewir - przejęcie istniejącego to ciężka sprawa, z uwagi na fakt że przejęcie następuje w sytuacji odwołania komornika ze stanowiska (obligatoryjne przejście na emerytuje w wieku 65 lat, odwołanie w wyniku np. popełnionego przestępstwa, przedwczesna śmierć komornika). Nowe rewiry są pewnym rodzajem niepewności i nie będzie w przyszłości ich tworzonych zbyt dużo. Zatem po tych 5 latach możemy teoretycznie ubiegać się o powołanie na stanowisko komornika i jest to uzależnione od uznaniowej decyzji administracyjnej ministra sprawiedliwości. Zatem należy doliczyć kilka kolejnych lat. Dlatego warto się zastanowić czy warto - zostaje się komornikiem w wieku około 40 lat, podczas gdy radca prawnym, adwokatem przed 30. Przez 10 lat można już jakoś samodzielnie działać na rynku. Ponadto, w innych zawodach prawniczych tzn. możliwość migracji między zawodami, natomiast komornik/asesor nie może wpisać na na listę innej korporacji, gdyby np okazało się że zawód komornika okaże się nie tym co Chcielibyście robić w życiu. Z kolei z mojego pkt widzenia negatywną cechą jest to, choć jest to pewnie jakiś subiektywne odniesienie, że nie jest to zawód którego wykonywanie rozwija Waszą wiedzę prawniczą i powoduje że musicie codziennie męczyć się intelektualnie

Napisał/a scooter

Zatem po tych 5 latach możemy teoretycznie ubiegać się o powołanie na stanowisko komornika i jest to uzależnione od uznaniowej decyzji administracyjnej ministra sprawiedliwości.

Czyli starzy komornicy trzymają się mocno.
U notariuszy jest tak, że minister musi powołac każdego, kto spełnia wymogi formalne.

Napisał/a scooter

Ja nie chcę nikogo zniechęcać, ale jak wspominałem w jednym w wątków proszę się zastanowić dobrze czy jesteście przekonani co do tej aplikacji i perspektyw rysujących się bezpośrednio po niej.

Uważam, że na aplikację komorniczą powinien iść ktoś, kto już trochę pracował u komornika. Znam kilka osób, które z marszu poszły na aplikację i zaczęły pracę w kancelarii i część z nich nie miała lekko, ale nie wszyscy oczywiście.

Mhm... dziękuję za te obszerne wyjaśnienia. Choć szczerze mówiąc nadal nie mam jasności. Nie wiedziałam, że z powołanie są takie problemy. A biorąc pod uwagę perspektywę otworzenia zawodu i większy napływ aplikantów to z tego wynika, że może być tylko gorzej. Ale na szczęście, albo raczej na nieszczęście sytuacja w zawodzie komornika nie odbiega zbytnio od innych prawniczych. Może poza wyjątkiem, że nie można zmienić tego zawodu już potem na inny.. ale jeśli ktoś się decyduje na 1 to moim zdaniem nie szuka innego????

Wiecie jak to jest z tymi kancelariami komorniczymi? trudność znalezienia kancelarii która przyjmie przysłowiowego szaraka z ulicy jest porównywalna do kancelarii adwokackich czy może jednak trochę z tym łatwiej?

No i oczywiście powielając moje pytanie z poprzedniego postu - sama muszę znaleźć patrona?? czy Izba w razie czego kogoś mi przydziela? gdzie mogę znaleźć takie informacje? zdaje się ustawa o komornikach nie zapewnia takiego luksusu informacyjnego. Wybaczcie, że może zadaję tak oczywiste wydawało by się może pytania jednak szukałam dziś informacji na ten temat na stronie izb i podobnych tego typu formalnych stronach, ale jak widać bez skutku. Czy ktoś może mi pomóc namierzyć te przepisy?



Hmm jak uważacie - który zawód a w zasadzie aplikacja dająca uprawnienia do wykonywania zawodu - daje największe szanse na godziwe i w miarę - powtarzam w miarę spokojne życie z możliwością szybkiego - jak na polskie realia profesji prawnika - rozwoju? Ja już się gubię i sama nie wiem co może być dobrym rozwiązaniem. Dlaczego to hermetyczne środowisko tak podcina skrzydła już na starcie młodym ambitnym ludziom? nie rozumiem tego!! tak wiem - powiecie chodzi o kasę, konkurencję na rynku itd. ale.. era komunizmu i gospodarki centralnie planowanej już jak wiemy minęła..
A notariat.. szkoda gadać. Przecież pracy nie zabraknie. Jak wiemy Polska jest na etapie dość intensywnego wzrostu gospodarczego, klientów nie zabraknie przypuszczam.. tylko dlaczego nie dociera to do ludzi wykonujących ten zawód.. ta zasada "wróg na własnej krwi wychodowany".. ale czy to taka zła perspektywa dla społeczeństwa - a gdzie definicja kreatywności? zdaje się z gospodarką wolnorynkową powinno iść w parze, prawda?
Wybaczcie, może nazbyt odbiegłam od wątku, ale zaczyna mnie ogarniać powoli frustracja. Bo to takie "ogromne przesycenie rynku".. no tak jak zarobki mają się przez to uszczuplić z tych powiedzmy 30 tys do 20tys (choć myślę ze i tak zaniżam) to dramat dla starych wyjadaczy z zawodu. Dlaczego mają dać szansę innym młodym ludziom i podwyższyć standardy oferowanych usług, skoro nie muszą i będą nadal żyć w błogim stanie prestiżu i wyższości. Coś tu nie tak, nie sądzicie?
Jeśli kogoś uraziłam tymi słowami, to przepraszam, nie chcę atakować nikogo indywidualnie - ten problem hermetyzacji jest raczej ogólny jak sądzę, choć tworzą go jednostki. Myślę, że czas na zmiany. Mam nadzieję, że nie dokonają się one podobnie jak w polityce - kilkadziesiąt lat po zmianie przepisów. Mentalność i przekonania z dawnego systemu zostają wiele dłużej niż tylko do czasu faktycznych zmian normatywnych niestety.
Mam też nadzieję, że nasze pokolenie tego doczeka!