Świadczenia alimentacyjne, uznanie administracyjne

Witam mam pewien problem prawny do rozwiązania i jestem ciekaw czy taka odpowiedź, którą zrobiłem jest wystarczając?

Mikołaj K. w młodości prowadził dość intensywne życie. Owocem jego przygód było dwóch synów, w stosunku do których zobowiązał się do płacenia alimentów. Do końca października 2009 r. z obowiązków alimentacyjnych wywiązywał się w sposób nienaganny. Jednak kryzys gospodarczy doprowadził do tego, ze Mikołaj K. stracił pracę. Brak zatrudnienia uniemożliwił Mikołajowi K. dalsze płacenie alimentów względem synów. Przeprowadzona wobec Mikołaja K. egzekucja komornicza okazała się bezskuteczna. Synowie Mikołaja K. uzyskali decyzje administracyjne uprawniające ich do świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Organy, które wypłacały świadczenia wystąpiły do Mikołaja K. o zwrot przyznanych synom świadczeń, co zostało potwierdzone stosownymi decyzjami administracyjnymi. Mikołaj K. nie protestował przeciwko wydanym rozstrzygnięciom, gdyż wiedział, że to na nim spoczywa obowiązek płacenia alimentów. Jednak w sytuacji, w której się znalazł nie miał możliwości zapłaty powstałych należności, wiec wystąpił o ich umorzenie.

Pytania:
1) Na czym polega instytucja uznania administracyjnego?
2) Jakie okoliczności faktycznie powinien ustalić właściwy organ w postępowaniu związanym z umorzeniem należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego?
3) Wskaż przesłanki umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczen z funduszu alimentacyjnego.

Kazus można rozwiązać opierając się o:

Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7 z późn. zm.)
Art. 30


ODPOWIEDŹ:

Zad. 1.

Instytucja uznania administracyjnego to takie uregulowanie (swoboda) kompetencji organu administracji, które pozwala na rozstrzygnięcie sprawy w różny sposób, przy tym samym stanie faktycznym i każde rozstrzygnięcie sprawy jest legalne. Przepisy ustanawiające uznanie administracyjne mogą określać dokładny stan faktyczny, lecz nie wiążą z nim obowiązku podjęcia określonego działania. Administracja działa na podstawie i w granicach prawa. Organ ma możliwość wybrania jednego wariantu rozstrzygnięcia spośród kilku wariantów przewidzianych w przepisach prawa. Z aktami takimi mamy do czynienia wtedy, gdy przepisy prawa zawierają zwroty nieostre np. „w szczególnie uzasadnionych warunkach organ może...”

Zad. 2.

Biorąc pod uwagę:
Ustawę z o pomocy osobom uprawnionym do alimentów
oraz
Kodeks Postępowania Administracyjnego, Art. 7. oraz Art. 9.

Organ właściwy w postępowaniu związanym z umorzeniem należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego powinien wziąć pod uwagę okoliczności faktyczne takie jak:
- sytuację materialną, zarobkową i zdrowotną dłużnika i wierzyciela
- zaświadczenie o zarobkach dłużnika
- gdy powód nie zna aktualnych zarobków pozwanego, ma prawo żądać, aby sąd wystąpił do jego pracodawcy po informacje na ten temat
-

Zad. 3.

Umorzenie należności z tytułu wypłaconych zaliczek uzależnione jest od okresu, w jakim egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego była skuteczna w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów. Jeżeli ten okres trwa, co najmniej 3 lata, organ może umorzyć 30 % należności, 5 lat - 50%, a 7 lat - 100 %.

Przesłankami moga być:
- brak dochodów dłużnika

Art. 30. [Umorzenie należności od dłużnika] 1. Organ właściwy dłużnika może umorzyć należności, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy, w łącznej wysokości:
1) 30%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 3 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów;
2) 50%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 5 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów;
3) 100%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 7 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów.
2. Organ właściwy wierzyciela może na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną.
3. Umorzenie należności następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Czy to wystarczy? Liczę na pomoc.

Nikt nie pomoże?

Może to :

Umorzenie długu alimentacyjnego.

Złożyłem w Urzędzie Miasta Gdyni wniosek o umorzenie części długu jaki posiadam w Likwidowanym Banku Alimentacyjnym. Urzędnik stwierdził, że spełniam wszystkie warunki do umorzenia zgodnie z art 30 ust. 1 pkt. 1 ustawy – Dz. U. Z 2009 Nr 1, poz. 7., jednak nie zgodził się na umorzenie, twierdząc, że ustawa mu na to pozwala. Zaskarżyłem niniejszą decyzję i jej uzasadnienie w Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Gdańsku. Na rozstrzygnięcie czekałem blisko rok. SKO w rozstrzygnięciu, między innymi nakazało ponowne rozpatrzenie sprawy i podanie uzasadnienia decyzji. Urzędnik ponownie odmówił mi umorzenia części długu, tym razem uzasadnił swoją decyzję, przytaczam ją dosłownie :
„Z treści unormowania art.30 ust. 1 wynika w sposób nie budzącym wątpliwości uznaniowy charakter decyzji wydanych na jego podstawie. W powyższej sytuacji organ wziął pod uwagę interes społeczny i słuszny interes obywateli, zakładając, że umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń alimentacyjnych było by nieuzasadnionym przerzucaniem na wszystkich podatników obowiązku utrzymania dzieci dłużnika. Takie działanie było by niezgodne z ustawą, która opiera się na założeniu, że wspieranie osób, które znajdują się w trudnej sytuacji materialnej z powodu niemożności wyegzekwowania alimentów należy łączyć z działaniami zmierzającymi do zwiększenia odpowiedzialności osób zobowiązanych do alimentacji”

Zaskarżyłem ponownie decyzję, ale widzę w tej sprawie, bezmyślne uzasadnienie, dyskryminację osób posiadających długi alimentacyjne i pytam co mogę jeszcze w tej sprawie zrobić, czy na przykład urzędnika mogę podać do prokuratury za próbę oszukania obywatela?