Aplikacja komornicza cz. II

Niekoniecznie w całej Polsce. Ja spotkałem komornika w mieście wojewódzkim, do którego wpłynęło tylko jedno podanie.

No wlasnie. Wplywa po 10-20, a znajomy juz czeka w kolejce

jak wygląda rekrutacja? odpytywanie czy po prostu rozmowa? dużo się nachodziliście zanim znaleźliście patrona? mi niestety jeszcze nie udało sie nikogo znaleźć, a byłem u wszystkich komorników w mieście i okolicach w których chciałbym pracować.

Ja znalazłem patrona za pierwszym podejściem także nie ma zasady. Z tego co widziałem to potwierdza się to co mówicie tj. ciężko znaleźć patrona w dużym mieście np. we Wrocławiu. Ale wiem, że w mniejszych miejscowościach jest łatwiej w Legnicy bez problemu znalazł się dla mnie patron chyba najlepszym sposobem jest wysłanie aplikacji do poszczególnych komorników pocztą, osobiście gdy roznosiłem swoje cv-łaki to nie spotkałem żadnego komornika w kancelarii

rozmawiałem z kilkoma komornikami, z których każdy mówił to samo- tzn. brak zapotrzebowania. tylko jeden nosił się z zamiarem zatrudnienia 1 os ( jeżeli sie odezwie to pod koniec października). objeździłem sąsiednie miejscowości ale sytuacja sie powtarza. brak zainteresowania. chciałbym uniknąć sytuacji, gdzie rzucą mnie 150km od msc studiów, jednak wydaje sie to nieuniknione. do kiedy trzeba właściwej radzie odpisać ze wskazaniem komornika, lub prośbę o przydzielenia?

Przyszli aplikanci nie można się poddawać w poszukiwaniu patrona sama się trochę zasmucilam gdy nie znalazłam patrona w mieście, którym chciałam. Calkiem przypadkiem wysłał m cv na maila i jestem już po rozmowie. Od listopada zaczynam Wam również życzę szczęścia i wytrwałości !

salyga44
Należy złożyć wniosek o rozłożenie na raty - w izbie gdańskiej każdy został rozpatrzony pozytywnie. My mieliśmy 10 rat po 600 zł, przy czym w lipcu i sierpniu można sobie zrobić wakacje od płacenia


Natomiast nawiązując do wypowiedzi o wynagrodzeniu aplikantów i czy ktoś zasługuje na płacę minimalną, czy na więcej, to rozumiem, że zawiść przemawia przez niektórych. Pierwszego dnia może i taka osoba niewiele umie, ale się uczy i jeśli jest ogarnięta,to już po miesiącu jest w stanie stać się w czymś dobra, po pół roku może robić to dobrze i robić na ilość. Ale pensja nie wzrośnie po miesiącu, trzech czy sześciu. Jak pracodawca już Cię ma, to nie widzi potrzeby dawania podwyżki. W kancelarii, gdzie pracuję, nowe osoby dostały pensje o 20% wyższe niż pracownicy, którzy pracują już ponad rok. Kto umie więcej? Kto zasługuje na więcej? Nowi bez doświadczenia, czy starzy, lojalni i doświadczeni? W tym zawodzie nie ma jasnych kryteriów. Komornik decyduje, kto ile zarabia i z jakiego powodu. A temat podwyżek, jak w każdej pracy, jest trudny. Tak więc nie liczcie, że jak się nauczycie, to Was docenią. Pamiętajcie, że zasługujecie na pensję, która umożliwi Wam samodzielne życie na jakimśtam rozsądnym poziomie. Życzę Wam, żeby Was doceniano i odpowiednio płacono, ale nie zdziwcie się, jeśli cały czas będziecie pracować za minimalną stawkę, bo sami sobie nie wywalczycie wyższej. Co do płacenia za aplikację, to oceniam pół na pół. Połowa patronów płaci, połowa nie. Komornicy wrzucają to sobie w koszty i myślą, że nie muszą z tego powodu dawać podwyżek, bo aplikanci i tak nie odejdą - za dużo by to ich kosztowało.

Napisał/a kaprys

salyga44

A temat podwyżek, jak w każdej pracy, jest trudny. Tak więc nie liczcie, że jak się nauczycie, to Was docenią. Pamiętajcie, że zasługujecie na pensję, która umożliwi Wam samodzielne życie na jakimśtam rozsądnym poziomie. Życzę Wam, żeby Was doceniano i odpowiednio płacono, ale nie zdziwcie się, jeśli cały czas będziecie pracować za minimalną stawkę, bo sami sobie nie wywalczycie wyższej.

Co do podwyżek to zależy to od komornika........ale nie wiem jak sobie możesz coś wywalczyć przy tak licznej liczbie chętnych na patronat.Przychodząc do komornika nie jesteś w sytuacji pracownika wykwalifikowanego i nie masz niestety karty przetargowej. Łatwiej jest wynegocjować podwyżkę w trakcie aplikacji tak jak napisałaś po zdobyciu konkretnych umiejętności. Masz wtedy argumenty w ręku.
Wysokość wynagrodzenia jak zawsze zależy od szczęścia ale przestrzegam was przed tym aby uzależniać wybór komornika tylko od warunków płacowych zaproponowanych na początku (każdy musi rozstrzygnąć to indywidualnie) popytajcie raczej o tzw możliwość awansu w w tym finansową i po jakim czasie jest to możliwe no i czy jest możliwość pracy jako asesor w przyszłości itp. W przeciwnym razie może się okazać,że faktycznie będziecie pracować za minimum.
Ja też życzę każdemu wysokich zarobków

mieliście może znajomych, którym rada przydzieliła komornika. jak jest z traktowaniem takiego aplikanta? nie uważa się go w przeważającej części za "persona non grata"?

Mam pytanie do starszych kolegów i koleżanek. W związku z tym, że pytanie o samochód prywatny pojawia się praktycznie na każdej rozmowie z komornikiem, chciałbym się dowiedzieć jak wygląda w praktyce rozliczanie się za jego wykorzystywanie do celów służbowych? Co z paliwem za dojazdy do pracy, usterkami wynikającymi z normalnego zużycia, ubezpieczeniem?

Napisał/a _Maciek

Co z paliwem za dojazdy do pracy, usterkami wynikającymi z normalnego zużycia, ubezpieczeniem?

Dojazd do pracy to raczej Twoja sprawa.....usterki też........i ubezpieczenie to samo......

Chyba, że do pracy dojeżdżasz poza miejscowość w której mieszkasz...wówczas najpewniej będą podwyższone koszty uzyskania przychodu na PIT-cie.

Napisał/a wojciech1988

mieliście może znajomych, którym rada przydzieliła komornika. jak jest z traktowaniem takiego aplikanta? nie uważa się go w przeważającej części za "persona non grata"?

Napisał/a _Maciek

Mam pytanie do starszych kolegów i koleżanek. W związku z tym, że pytanie o samochód prywatny pojawia się praktycznie na każdej rozmowie z komornikiem, chciałbym się dowiedzieć jak wygląda w praktyce rozliczanie się za jego wykorzystywanie do celów służbowych? Co z paliwem za dojazdy do pracy, usterkami wynikającymi z normalnego zużycia, ubezpieczeniem?

Zarówno w przypadku pierwszego jak i drugiego pytania odpowiedź brzmi: Wszystko zależy od szefa.

Jeden przyjmie z pokorą przyjmie ten "krzyż" i będzie traktował swojego aplikanta po ludzku, drugi zaś na każdym kroku da mu do zrozumienia, że nie jest uradowany jego obecnością i niczego go nie nauczy (może poza podkładaniem zwrotek).

Analogicznie przedstawia się sprawa samochodu wykorzystywanego do celów służbowych. Jeden szef ograniczy się tylko do rozliczania tzw. "delegacji", drugi zaś np. kupi opony, zapłaci za przegląd itp.

Pomijając przybywające na liczniku kilometry i spadającą przez to wartość samochodu, z czym można się jeszcze ewentualnie pogodzić bardziej "boli" mnie fakt, że będąc niejako "zmuszonym" do dojeżdżania do pracy samochodem (oczywistym jest chyba fakt,że spośród dwóch kandydatów o podobnych walorach intelektualnych komornik na aplikanta weźmie tego z samochodem) zamiast wydać około 60-100zł na miesięczny będę musiał tankować na te same dojazdy za jakies 3-4 razy więcej. Dodając do tego dochód w okolicach najniższej krajowej robi się niezły pasztet...

Napisał/a _Maciek

zamiast wydać około 60-100zł na miesięczny będę musiał tankować na te same dojazdy za jakies 3-4 razy więcej.

Poszukaj może taniej będzie wynajęcie jakiegoś pokoju w miejscu pracy.