Aplikacja KSSiP 2021

Zabrzmi trochę coachingowo, ale widzę, że tu nie ma innej rady niż próbować do skutku.

A nuż za którymś razem "zaskoczy". Jak ktoś jest w stanie wejść do drugiego etapu na spokojnie i w tym drugim etapie coś napisać, to trzeba próbować. Raz się zrobi 150, raz 160 i się wejdzie.

Co prawda perspektywa dziabania się z tym nawet 10 lat nie jest ciekawa, ale jak ktoś się serio nie widzi gdzieś indziej, to trzeba to przecierpieć, czy to przez próbowanie na zwykłą lub pójście na uzupełniającą, a potem mienie maratonu praca + aplikacja.


Mam propozycję. Jak już dojdziemy do jakiegoś konsensusu (oby), to może zróbmy podsumowanie i wskazówki dot. tego, jak pisać kazusy, a jak nie pisać. Przyda się to nam i może "kolejnym pokoleniom".

Jakiś mały poradnik.

Napisał/a karol.m.

W takim wypadku są dwie tylko ewentualności.
Sprawdzający dają punkty za prace, znając dane osobowe osoby startującej (tj. rocznik, ocenę na dyplomie, ukończony wydział) i na takiej podstawie przydzielają punkty (osoby starsze są wykluczone).
Druga ewentualność jest taka, że wina leży po twojej stronie i nie potrafisz rozwiązywać kazusów.
Nie chce mi się wierzyć, że może być tak, że egzaminator daje Ci 1 punkt, pomimo że powinien dać 4 punkty tylko z tego względu, że miał w danej chwili taką zachciankę. Może być też tak, że nie mógł Cię rozczytać albo zasób słownictwa nie wyróżniał się na tle innych prac, a wręcz przeciwnie był bardzo słaby.
Przepraszam jeżeli uraziłem Cię...

Nie uraziłeś mnie, ponieważ wiem co napisałam i w jaki sposób to napisałam.

Napisał/a Nemoseipsum

Zabrzmi trochę coachingowo, ale widzę, że tu nie ma innej rady niż próbować do skutku.

A nuż za którymś razem "zaskoczy". Jak ktoś jest w stanie wejść do drugiego etapu na spokojnie i w tym drugim etapie coś napisać, to trzeba próbować. Raz się zrobi 150, raz 160 i się wejdzie.

Co prawda perspektywa dziabania się z tym nawet 10 lat nie jest ciekawa, ale jak ktoś się serio nie widzi gdzieś indziej, to trzeba to przecierpieć, czy to przez próbowanie na zwykłą lub pójście na uzupełniającą, a potem mienie maratonu praca + aplikacja.


Mam propozycję. Jak już dojdziemy do jakiegoś konsensusu (oby), to może zróbmy podsumowanie i wskazówki dot. tego, jak pisać kazusy, a jak nie pisać. Przyda się to nam i może "kolejnym pokoleniom".

Jakiś mały poradnik.

Ja z naboru tegorocznego wyszłam następującym doświadczeniem dot. pisania kazusów:

1. Konstruować krótkie zdania;
2. Przepisywać artykuły a kolejno dokonywać subsumpcji;
3. Powielać odpowiedź, tj. pisać więcej niż jeden raz to samo innymi słowami, np. w początkowym stadium odp. i końcowym;
4. Zaczynać odp. od najprostszych rzeczy - typu zdolność do czynności prawnych;
5. Pisać co się wie - ujemnych punktów się nie dostanie. Ja się bałam napisać jakąś głupotę i pisałam tylko rzeczy, których byłam pewna i na tym zgubiłam punkty, lepiej napisać za dużo niż za mało, ponieważ oceniane są poszczególne zdania a nie wypowiedź jako całość. Jeśli jednak ktoś ma w tym temacie odrębne zdanie, chętnie je poznam;
6. Metody nauki wciąż nie znam, ale jeśli ktoś zaczyna naukę wcześniej to chyba warto czytać sobie jakieś kazusy żeby się po prostu oczytać, ja jeśli zdecyduję się podejść to tak właśnie zrobię;
7.Zaczynać od tego, co się potrafi najlepiej, ale problematyczne pytania zostawić na koniec i przechodzić dalej. Ja straciłam w ten sposób dużo czasu na karne a potem na administracyjne miałam mniej czasu chociaż myślę, że i tak by mnie dodatkowe 15 min nie uratowało, ponieważ pytanie nr 1 napisałam dobrze - po prostu znałam ustawę z testu i wiedziałam gdzie szukać odpowiedzi a w pytaniu nr 2 może ugrałabym o 1-2 pkt więcej;
8. Unikać zdań złożonych - tu też popełniałam zapewne błąd w tym roku.

Kazusy są do ogarnięcia. Wydaje się, że te z tego roku były trochę trudniejsze ale nie odbiegające szczególnie od normy. Wyniki nie były najgorsze. Patrząc z pozycji kanapy myślę, że udałoby mi się przyzwoicie rozwiązać. Niestety pewnie nie będę miał okazji podchodzić do II etapu. Nie umiem się uczyć na testy (pomijając już to, że nie widzę sensu takiej nauki). Lubię sobie poczytać kodeksy ale bardziej konkretne fragmenty dla zrozumienia w połączeniu z orzecznictwem i komentarzami bo to mi się przydaje w codziennej pracy. Przepisy mogę sobie zawsze sprawdzić w kodeksie. Więc w tym roku pewnie znowu w zasięgu jest nie więcej niż 110-115 punktów. A niestety zostały już tylko trzy podejścia z uwagi na absurdalny limit wieku.

Mi się wydaje że Twoim problemem jest chyba głównie nastawienie. Przyjąłeś, że testy to najgłupsze co może być i pewnie ucząc się na to masz to cały czas w głowie. Do tego zakładasz że za cholerę nie umiesz się do tych testów uczyć. Jest jak jest, raczej tego nie zmienisz chociaż próbować i wysłać maile do KSSiP możesz, ale gra się kartami jakie się ma, a takim nastawieniem obniżasz sobie mocno szanse.

Powodzenia w listopadzie lub w maju jeżeli podchodzisz na uzupełniającą.

Bazuje na dotychczasowych doświadczeniach. Miałem zbliżone wyniki na egzaminie na uzupełniającą i zwykłą. Przygotowując się czytałem ustawy żeby jak najwięcej zapamiętać ale nie byłem w stanie tego wykuć bo i tak po kilku dniach nie pamiętałem szczegółów. Wiek też robi swoje, kilka lat temu było łatwiej uczyć się czegokolwiek. Nastawienie pewnie ma znaczenie bo czytając np. teraz USP wkurza mnie, że muszę przyswajać totalnie bezużyteczne przepisy. Ale fakt, pewnych rzeczy się nie przeskoczy.

Hej, ile wynosi na rękę stypendium w KSSIP?
Wiem, że to gdzieś już się pojawiało, więc przepraszam, ale liczę, że ktoś wie i mi rzetelnie wyjaśni. Jak to jest, czy od tego stypendium jest pobierany podatek, czy nie, czy składki zdrowotne?

Dla przypomnienia: przez pierwszy rok stypendium wynosi 3500 zł, a w kolejnych 3800 zł.

Od 3.800 wychodzi netto 3.150, pobierany jest podatek i składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Dziękuję za odpowiedź. Również mi tak wychodziło. Usłyszałem od kogoś, że w pierwszej stawce na rękę wychodzi 3000 zł, a w kolejnych latach 3400 zł, więc mnie to bardzo zdziwiło....czy może się coś zmieniło...

Może liczył z dodatkiem, który przysługuje w rożnych wysokościach w zależności od odległości miejsca zamieszkania od szkoły.

Cześć wszystkim, sama nie wiem co mam robić. W tym roku w grudniu zrezygnowałam z egzaminu w KSSIP-IE mimo że zawsze było to moim marzeniem. Powód jest taki: boję się, że po odbyciu aplikacji zostanę zesłana gdzieś na wieś na Pomorze czy inne Podlasie... Od urodzenia mieszkam w Krakowie, mam tu rodzinę, dziecko i kredyt na mój wymarzony dom, którego za nic nie chcę opuścić. Z drugiej strony znowu mam myśli, czy nie startować...

@Nitlott, trochę pisałem o tym wczoraj: https://forumprawne.org/forum-mlodyc...ml#post4440535

i widać, ze się potwierdza to, że niemało osób ma podobne rozterki i że aktualne uregulowanie szkolenia sędziów i prokuratorów, a potem już samych zawodów, choć to się tyczy bardziej prokuratorów, nie jest prawidłowe.

Tutaj ciężko coś doradzić.

Jak ja od ponad roku podnosiłem w gronie mojej rodziny i znajomych te obawy, o których sama piszesz, to odpowiedzi były niezbyt satysfakcjonujące, choć nie można się dziwić, bo te opinie głównie podchodziły od osób, które bardziej z prawem są związane raz na ruski czas, kiedy trzeba do notariusza iść, żeby dokonać umowy dot. nieruchomości lub jest coś ze spadkiem. A rady ich były takie, że nie mam co się obawiać, że mnie nie przeniosą nigdzie, że będę blisko domu, że prokurator X, zięć znajomej, to całe życie w jednym mieście pracuje i że mam nie jojczeć.

To takie bardziej negowanie rzeczywistości niż rzeczywista pomoc. Ja mam podobnie, że nie za bardzo się mogę na stałe gdzieś dalej przenieść, co wynika z przyczyn rodzinnych. Ja mam jeszcze o tyle pół biedy, że mieszkam na Górnym Śląsku i tutaj szanse na to, że trafiłbym na zjadliwą miejscówkę, w miarę blisko domu, są niezłe, ale to nie niweluje całkiem ryzyka, że musiałbym czy to na asesurze lub po niej wywiać gdzieś dalej.

Wiadomo, można nie iść gdzieś dalej, a żeby uniknąć zwrotu stypendium można to odpracować jako asystent, ale też nie ukrywajmy, że nie po to człowiek tyle ryje, żeby potem zostawać po egzaminie zawodowym asystentem.

Co ja bym radził? Zrób sobie rozpiskę miejscowości, gdzie jesteś w stanie być na asesurze i po niej, a które to miejscowości nie rozwalą Twojego życia za mocno, a potem sobie przejrzyj, jak co roku wyglądała liczba miejsc przydzielanych na asesurę w tych miejscowościach. Jeżeli miejsca będą przydzielane regularnie, w miarę rozsądnych liczbach, to bym się zastanowił i jednak spróbował.

Ewentualnie też bym rozważył dojście do zawodu przez inną drogę niż zwykła aplikacja KSSiP. Albo uzupełniająca lub przez przejście z innego zawodu (choć to się bardziej prokuratora tyczy, bo na sędziego może ciężko być). Przy tej alternatywnej ścieżce, mam wrażenie, ma się trochę większą kontrolę nad tym wszystkim, choć oczywiście nie jest to pozbawione dodatkowych kosztów, czy to przez finanse (aplikacja korporacyjna) lub większy nakład pracy (aplikacja uzupełniająca).

Co do mnie, ja z decyzją o aplikowaniu w naborze 2021 jeszcze czekam. Nadal mam powyższe wątpliwości, to jedno, a drugie, nie wiem, jak mi się poukłada w innych sprawach. Daję sobie czas do przełomu czerwca i lipca.

Napisał/a Nemoseipsum

@Nitlott, trochę pisałem o tym wczoraj: https://forumprawne.org/forum-mlodyc...ml#post4440535

i widać, ze się potwierdza to, że niemało osób ma podobne rozterki i że aktualne uregulowanie szkolenia sędziów i prokuratorów, a potem już samych zawodów, choć to się tyczy bardziej prokuratorów, nie jest prawidłowe.

Tutaj ciężko coś doradzić.

Jak ja od ponad roku podnosiłem w gronie mojej rodziny i znajomych te obawy, o których sama piszesz, to odpowiedzi były niezbyt satysfakcjonujące, choć nie można się dziwić, bo te opinie głównie podchodziły od osób, które bardziej z prawem są związane raz na ruski czas, kiedy trzeba do notariusza iść, żeby dokonać umowy dot. nieruchomości lub jest coś ze spadkiem. A rady ich były takie, że nie mam co się obawiać, że mnie nie przeniosą nigdzie, że będę blisko domu, że prokurator X, zięć znajomej, to całe życie w jednym mieście pracuje i że mam nie jojczeć.

To takie bardziej negowanie rzeczywistości niż rzeczywista pomoc. Ja mam podobnie, że nie za bardzo się mogę na stałe gdzieś dalej przenieść, co wynika z przyczyn rodzinnych. Ja mam jeszcze o tyle pół biedy, że mieszkam na Górnym Śląsku i tutaj szanse na to, że trafiłbym na zjadliwą miejscówkę, w miarę blisko domu, są niezłe, ale to nie niweluje całkiem ryzyka, że musiałbym czy to na asesurze lub po niej wywiać gdzieś dalej.

Wiadomo, można nie iść gdzieś dalej, a żeby uniknąć zwrotu stypendium można to odpracować jako asystent, ale też nie ukrywajmy, że nie po to człowiek tyle ryje, żeby potem zostawać po egzaminie zawodowym asystentem.

Co ja bym radził? Zrób sobie rozpiskę miejscowości, gdzie jesteś w stanie być na asesurze i po niej, a które to miejscowości nie rozwalą Twojego życia za mocno, a potem sobie przejrzyj, jak co roku wyglądała liczba miejsc przydzielanych na asesurę w tych miejscowościach. Jeżeli miejsca będą przydzielane regularnie, w miarę rozsądnych liczbach, to bym się zastanowił i jednak spróbował.

Ewentualnie też bym rozważył dojście do zawodu przez inną drogę niż zwykła aplikacja KSSiP. Albo uzupełniająca lub przez przejście z innego zawodu (choć to się bardziej prokuratora tyczy, bo na sędziego może ciężko być). Przy tej alternatywnej ścieżce, mam wrażenie, ma się trochę większą kontrolę nad tym wszystkim, choć oczywiście nie jest to pozbawione dodatkowych kosztów, czy to przez finanse (aplikacja korporacyjna) lub większy nakład pracy (aplikacja uzupełniająca).

Co do mnie, ja z decyzją o aplikowaniu w naborze 2021 jeszcze czekam. Nadal mam powyższe wątpliwości, to jedno, a drugie, nie wiem, jak mi się poukłada w innych sprawach. Daję sobie czas do przełomu czerwca i lipca.

Zrobiłam tak jak pisałeś i powiem szczerze, że niestety słabo to wygląda. Ostateczną decyzję podejmę pewno chwilę przed upływem terminu ale na dzień dzisiejszy raczej mi się to nie widzi. Aktualnie od niedawna jestem asystentem więc chyba faktycznie uzupełniająca albo przystąpienie do egzaminu po 5 latach mi zostało.

Napisał/a Nitlott

Zrobiłam tak jak pisałeś i powiem szczerze, że niestety słabo to wygląda. Ostateczną decyzję podejmę pewno chwilę przed upływem terminu ale na dzień dzisiejszy raczej mi się to nie widzi. Aktualnie od niedawna jestem asystentem więc chyba faktycznie uzupełniająca albo przystąpienie do egzaminu po 5 latach mi zostało.

Jak masz dziecko, rodzine to uzupełniająca jest złym pomysłem. Sama mogę podchodzić i z tego względu zrezygnowałam. To jest nie do ogarnięcia przy innych obowiązkach a szansa na etat jest taka sama. Generalnie jak się zda dobrze egzamin końcowy to z etatem nawet w Krakowie powinno być ok tylko trzeba się nastawić od razu na zdanie egzaminu dobrze a nie po najniższej linii oporu. Ja rozumiem Twe rozterki, mam podobne i podobna sytuacje życiowa rozważ jednak czy masz alternatywna ścieżkę bo ja jej dla siebie nie widzę a zawod asystenta jest ok ale na chwile

Napisał/a Nitlott

Zrobiłam tak jak pisałeś i powiem szczerze, że niestety słabo to wygląda. Ostateczną decyzję podejmę pewno chwilę przed upływem terminu ale na dzień dzisiejszy raczej mi się to nie widzi. Aktualnie od niedawna jestem asystentem więc chyba faktycznie uzupełniająca albo przystąpienie do egzaminu po 5 latach mi zostało.

Jak bardzo źle stoisz? Tylko Kraków?

Zgadzam się z tym, co napisała też MR19, o czym i ja wspominałem wcześniej.

Uzupełniająca nawet dla kogoś bez większych zobowiązań życiowo-finansowych jest rollercoasterem, choć niewątpliwym plusem tej ścieżki jest to, ze Ci odpada kwestia ewentualnego zwrotu pieniędzy za aplikację, gdyby poszło coś nie tak, a to jest suma na ponad 100 tys., więc słabo, żebyś miała sobie jeszcze dokładać dodatkowe ponad 100 tys. do tych zobowiązań finansowych, które masz.

Też jakimś plusem uzupełniającej jest to, że też masz jakieś dodatkowe szkolenie. Mam trochę znajomych w prokuraturach, sądach, już z jakimś stażem. Oni wyrażają jakieś wątpliwości, czy by byli w stanie zdać egzamin sędziowski/prokuratorski tylko na podstawie tej wiedzy, którą oni wynoszą z pracy i stąd rozważają albo zwykłą aplikację lub uzupełniającą.

I tu się od razu odniosę do tego egzaminu ze stażu. Można. Teoretycznie ta ścieżka jest najmniej absorbująca i finansowo i czasowo, ale właśnie. Jak się przygotujesz do egzaminu zawodowego? Są co prawda jakieś publikacje, gdzie się uczysz, jak pisać różne rzeczy, apelacje, akty oskarżenia, ale nie wiem, czy to wystarczy. Musiałabyś się mocno rozpytać po ludziach z pracy, aplikantach i potem siebie ocenić, czy dasz radę.

A aplikacja zwykła. Prócz tej wady, o której mówiłem, że jak coś pójdzie nie tak, to jest teoretycznie szansa na zwrot stypendium, a to spory koszt, to też potem możesz mieć problem, jeżeli Ci się miejscówka dobra nie trafi po aplikacji. Albo dlatego, ze nie zdasz odpowiednio dobrze egzaminu lub "góra" w ogóle nie rzuci optymalnych miejsc. Jak mówiłem, no nie za bardzo jest iść na aplikację, a potem musieć zostać asystentem, bo sytuacja rodzinna nie pozwala, a nie ma optymalnych miejsc.

I też wracamy do tej asystentury. Asystentura jest fajną opcją, ale raczej na początek. Raczej nie ma wielu prawników, którzy planują być asystentem do emerytury. Nawet jeżeli nie chcą być sędzią/prokuratorem, to raczej rozważają "przejście" na referendarza, który jest lepiej opłacanym stanowiskiem.


Co ja bym zrobił na Twoim miejscu? Ja bym próbował z tego stażu. Tutaj największym problemem jest to, że nie masz dodatkowego, formalnego szkolenia. Niemniej, odpadają Ci problemy związane z aplikacjami w KSSiP. Czy to ew. zwrotka stypendium lub to życie na wariackich papierach na uzupełniającej. Ja bym poszedł w to. Tylko musisz mieć duże samozaparcie do nauki + musisz mieć pomysł, jak sobie braki szkoleniowe z KSSiP uzupełnić na własną rękę. To taka najbezpieczniejsza opcja. Nie tracisz pieniędzy, nie tracisz aż tyle czasu, a co najwyżej stracisz jakieś szanse na zdanie egzaminu zawodowego. Jednak sytuacja tu jest najbardziej stabilna i bezpieczna.

Tak więc:
1) staż,
2) aplikacja zwykła,
3) aplikacja uzupełniająca,
4) aplikacja korporacyjna.

W takiej kolejności to widzę dla Ciebie, gdybym ja był w Twojej sytuacji i miał wybierać.

Niestety, każda ścieżka ma jakieś wady i to poważne, a nam ustawodawca i egzekutywa nie ułatwiają życia...

Szkoda, ze ustawodawca/władni nie czytają tych wątków, a nawet jeśli, to nic z tym nie robią.