Aplikacja KSSiP - kilka problemów natury życiowej i praktycznej

Cześć,

rozważam aktualnie podejście do egzaminu, żeby dostać się na KSSiP. Ten pomysł był już w mojej głowie lata temu, ale z różnych powodów nie postanowiłem zaraz po studiach próbować z tą aplikacją.

Przez chwilę byłem aplikantem adwokackim, dostałem się na aplikację z jednym z lepszych wyników w Warszawie. Aplikację jednak porzuciłem, tak samo jak na ten czas zawód prawnika. Aktualnie zarabiam (relatywnie) dobrze, kasując co miesiąc kilkanaście tysięcy brutto nie pracując jako prawnik, te zarobki powinny jeszcze wzrosnąc. Jednakże, ze względu na to, że mam jakąś chorą głowę i ciągle mi się coś tam przestawia, ostatnio powrócił mi na tapętę temat dostania się na aplikację sędziowską. Powrót do zawodu prawnika i zdobycie uprawnień adwokata/radcy, czy to przez doświadczenie czy przez aplikację odpada, ta praca (w korpo) była zbyt upadlająca żebym kiedykolwiek chciał to znowu przeżywać.

Wydaje mi się, że raczej nie ma opcji, żebym się na tą aplikację nie dostał w pierwszym podejściu, bo znam siebie już na tyle dobrze, że moja determinacja i poświęcenie powinny wystarczyć do osiągniecia tego celu, nie jest też tak, że to było sto lat temu i nic nie pamiętam, ale że też jestem zapobiegliwy chciałbym mieć bufor bezpieczeństwa na wypadek kolejnego przewrotu w głowie.

No i tutaj jest problem - co w przypadku kiedy dostanę się na aplikację, ale z jakiegoś powodu nie będę chciał jej rozpocząć, czy istnieje jakiś wehikuł, z którego mógłbym skorzystać, żeby mój wynik umożliwił mi zostanie aplikantem np. rok później? Domyślam się, że może funkcjonować jakiś odpowiednik "urlopu dziekańskiego", ale może są też inne instrumenty, gdzie powinienem poszukać informacji na ten temat?

I teraz trochę trudniejsze pytanie - czy macie jakąś propozycję jak rozstrzygnąć powyższą zagwozdkę, jaką karierę powinienem aktualnie ciągnąć? Niestety, nie mam w swoim otoczeniu chyba żadnych doradców, którzy mogliby mi doradzić jak wyjść z tego klinczu. Bo ja w sumie nie do końca wiem, czy na pewno chcę wracać do prawa, coś mnie ciągnie, jakiś idealizm, może to że będę mógł się w tej pracy bardziej spełnić niż dotychczas, ale nie wiem, na ten moment to wydaje się jak wchodzenie do tej samej rzeki, chociaż nie do końca, bo jednak chciałbym powrotu w trochę innej formie. Najbardziej pali mnie aktualnie chyba to, że aktualne solidne zarobki oddam za podjęcie aplikacji sędziowskiej gdzie przez 3 lata będę skazany na to, żeby zarabiać marne grosze, jako asesor też w sumie bez szału, a potem może wyjść że to jednak znowu nie było "to".

Zawód prokuratora też rozważam, tak nawiasem mówiąc.

,,Wehikułu'' nie ma, nie ma także urlopów dziekańskich w KSSiP. Nie brałabym za pewnik także dostania się za 1 razem. Konkurencja jest duża po prostu, a miejsc bardzo mało, jak na zapotrzebowanie w sądownictwie...

Napisał/a KPM1

,,Wehikułu'' nie ma, nie ma także urlopów dziekańskich w KSSiP. Nie brałabym za pewnik także dostania się za 1 razem. Konkurencja jest duża po prostu, a miejsc bardzo mało, jak na zapotrzebowanie w sądownictwie...

Dam radę. Za dużo leszczy z mojego wydziału dostało się za pierwszym, żeby mi się też nie udało, honor mi nie pozwala zostać pokonanym przez wszystkich ekspertów od rycia książęk telefonicznych na pamięć.

A co do BRAKU wehikułu - zawód! Widzę, że istnieje instrument "zawieszenia", ale klasycznie jest bardzo ocenny, więc poza jakimś naprawdę podbramkowym scenariuszem raczej nie ma co na to liczyć.

To teraz już wiem, że dobrze by było się dookreślić odnośnie kiedy ta aplikacja powinna być atakowana...

Yyy no to chyba u cb bardziej sprawa ambicjonalna - niżeli rzeczywistej chęci zostania sędzią/prokuratorem. Ale to już twoje wybory i decyzje.

Jak Pan dobrze zarabia niech Pan da sobie spokój. Dobrze radzę. Ja byłem w podobnej sytuacji tylko ja ten błąd popełniłem i poszedłem w to (w zawód prawniczy ale nie KSSIP). Teraz już z doświadczenia mogę powiedzieć, że aby dokonać przewrotu w swoim życiu należy sobie zadać trzy pytania: Czy Polska jest krajem gdzie można spełniać marzenia, czy jest to tylko dla wybranych? Czy tam gdzie mam zamiar iść są czyste zasady czy znajomości i dziwne układy? Czy rzeczywiście jest mi źle tu i teraz?