kazus - zasiłek okresowy - postępowanie przed sądami adm. skarga WSA - Forum Prawne

PIenczyn

Witam,

Bardzo proszę o pomoc w rozwiązaniu kazusu. Jaki powinien być wyrok i uzasadnienie wyroku.

Z góry dziękuję.
Dominika

Kazus nr 2

Wnioskiem z dnia 15 lutego 2017 r. skierowanym do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Krokowej Piotr Kowal zwrócił się o przyznanie pomocy społecznej w postaci zasiłku okresowego. W złożonym wniosku Piotr Kowal wskazał, że jest osobą samotnie gospodarującą, znajdującą się w trudnej sytuacji materialnej. Wnioskodawca wskazał przy tym, że cierpi na długotrwałe, nie rokujące poprawy stanu zdrowia choroby, wymagające stałych wizyt lekarskich, badań specjalistycznych oraz stałego przyjmowania różnego rodzajów leków. Do wniosku dołączono kserokopie: zaświadczenia z dnia 29 czerwca 2016 r. potwierdzającego złożenie wniosku o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, zaświadczenia lekarskiego z dnia 13 czerwca 2016 r. o stanie zdrowia wydanego dla potrzeb zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności oraz zaświadczenia lekarskiego z dnia 30 stycznia 2017 r. dotyczącego stanu zdrowia wnioskodawcy.
Decyzją z dnia 28 marca 2017 r. nr 8/2017 wydaną na podstawie art. 104 i art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego w zw. z art. 14 i art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej Wójt Gminy Krokowa umorzył postępowanie w sprawie przyznania zasiłku okresowego wskazując, że decyzją tego organu z tego samego dnia nr 6/2017 wydaną w trybie art. 106 ust. 7 – 8 ustawy o pomocy społecznej przyznano wnioskodawcy pomoc finansową w formie zasiłku okresowego z urzędu na okres 1 stycznia - 31 maja 2017 r. w wysokości 317 zł miesięcznie. W ocenie organu postępowanie zainicjowane wnioskiem z dnia 15 lutego 2017 r. stało się bezprzedmiotowe, co uzasadnia wydanie decyzji o jego umorzeniu.
W odwołaniu od wyżej wskazanej decyzji Piotr Kowal wniósł o jej uchylenie oraz przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia, względnie o uchylenie zaskarżonej decyzji organu pierwszej instancji i orzeczenie co do istoty sprawy.
W uzasadnieniu odwołania Piotr Kowal podnosząc zarzut naruszenia art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1 i ust. 3, art. 7 pkt 6, art. 8 ust. 1 pkt 1, art. 38 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 3 oraz art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 200 4 r. o pomocy społecznej, art. 1 pkt 1, art. 7 – 8, art. 10 § 1 i § 3, art. 80, art. 105 § 1, art. 107 § 1 i § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. wskazał, że decyzja nr 6/2017 w dacie wydania decyzji o umorzeniu postępowania nie była ostateczna. Tym samym wydanie decyzji o umorzeniu postępowania uznać należy za przedwczesne.
Decyzją z dnia 15 września 2017 r. nr SKO 15/2017 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku działając na podstawie art. 138 § 1 punkt 1 w zw. z art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu wydanej decyzji organ odwoławczy wskazał m.in., że stwierdzenie w toku postępowania, że sprawa administracyjna została rozstrzygnięta inną decyzją administracyjną powoduje konieczność umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego w oparciu o art. 105 § 1 ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego.
W skardze na wyżej wskazaną decyzję organu odwoławczego skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Piotr Kowal wniósł o uchylenie wydanych w jego sprawie rozstrzygnięć.
Decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku skarżący zarzucił naruszenie:
- art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 3, art. 7 punkt 6, art. 8 ust. 1 punkt 1 i ust. 3, art. 38 ust. 1 punkt 1 i ust. 2 pkt 1 i art. 100 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej;
- art. 1 pkt 1, art. 7, art. 8 § 1, art. 10 § 1, art. 35 § 3, art. 36 § 1, art. 77 § 1, art. 80, art. 107 § 1 i § 3 i art. 138 § 2 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że rozstrzygniecie zawarte w zaskarżonej decyzji jako rażąco naruszające szereg obowiązujących regulacji prawnych jest zaprzeczeniem idei pomocy społecznej. Skarżący spełnia bowiem kryteria pozwalające na przyznanie zasiłku okresowego zgodnie z pierwotnie złożonym wnioskiem.
Skarżący wskazał ponadto, że organ odwoławczy nie odniósł się do zarzutów naruszenia przepisów postępowania podniesionych w odwołaniu od decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji, w tym sygnalizowanego braku ostateczności decyzji nr 6/2017 w dacie wydania decyzji o umorzeniu postępowania.
Niezależnie od powyższego skarżący wskazał, że odwołanie od decyzji organu pierwszej instancji wraz z aktami sprawy wpłynęło do organu odwoławczego w dniu 10 maja 2017 r. Wydanie zaskarżonej decyzji w dniu 15 września 2017 r. świadczy o znacznym przekroczeniu terminu określonego w art. 35 § 3 ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie nie znajdując podstaw do zmiany swojego wcześniejszego stanowiska.