Kazus - prawo karne - Forum Prawne

studentka777

Treść:
Adam W. zwierzył się koledze Bogdanowi Z., że ma zamiar dokonać kradzieży z włamaniem do magazynu firmy elektronicznej zajmującej się produkcją aparatów telefonicznych. Obawia się jednak, czy w krótkim czasie uda mu się sprzedać większą ilość tak specyficznego towaru. Bogdan Z. zaoferował, że w zamian za 1 000 zł przekaże Adamowi W. adres osoby chętnej do kupna aparatów. Po trzech tygodniach 10 grudnia 2005 r. Adam W. zawiadomił Bogdana Z., że samochód z towarem stoi w starej nieużywanej stodole jego brata Cezarego W., który nie wie o kradzieży ani ukryciu auta. Bratu powiedział, że uciekał, bo spowodował wypadek, a samochód ukrył w lesie. Dodał, że ze sprzedażą trzeba jednak poczekać, ponieważ i tak ledwie udało mu się umknąć przed patrolem Policji, w związku z czym obiecaną kwotę 1 000 zł. wręczy mu później.
Adam W. nie opuszczał mieszkania brata przez trzy dni. 14 grudnia 2005 r. Adam W. otrzymał od Bogdana Z. adres i przewiózł tam aparaty, gdzie 100 sztuk sprzedał Janowi C. na łączną kwotę 20 000 zł., czyli ok. 40% ich wartości. Jan C. wiedział od Bogdana Z. o ich pochodzeniu. Resztę tj około 50 sztuk – podając się za przedstawiciela handlowego Adam W. sprzedał handlującemu sprzętem elektronicznym na bazarze Robertowi B., również po cenie niższej niż rynkowa – za 15 000, tzn. ok. 60 % ich wartości.
Pytanie: znamiona jakich przestępstw wyczerpuje zachowanie wskazanych sprawców i jak kształtuje się odpowiedzialność każdego z nich (podaj kwalifikację prawną i ją uzasadnij).

Tak rozwiązałam ten kazus:

Podstawa prawna:
Art. 18 § 3. k.k. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie.
Art. 19. § 1. k.k. Sąd wymierza karę za podżeganie lub pomocnictwo w granicach zagrożenia przewidzianego za sprawstwo.
Art. 279. § 1. k.k. Kto kradnie z włamaniem, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Art. 299. § 5. k.k. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 lub 2, działając w porozumieniu z innymi osobami, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Uzasadnienie:
Adam W. popełnił przestępstwo z art. 279. § 1. k.k., czyli dokonał kradzieży z włamaniem, za co grozi mu kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat.
Adam W. popełnił również przestępstwo z art. 299. § 5. k.k. – sprzedał kradziony sprzęt elektroniczny, działając w porozumieniu z Bogdanem Z., za co grozi mu kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat.

Bogdan Z. popełnił przestępstwo z art. 18 § 3. k.k., czyli odpowie za pomocnictwo Adamowi W. w sprzedaży kradzionego sprzętu (za 1000 zł przekazał mu adres osoby chętnej do kupna aparatów).
Zgodnie z art. 19. § 1. k.k., sąd wymierza karę w granicach zagrożenia przewidzianego za sprawstwo, czyli zgodnie z art. 299. § 5. k.k. grozi mu kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat.

Jan C. popełnił przestępstwo z art. 299. § 5. k.k., ponieważ działając w porozumieniu z Bogdanem Z. i Adamem W., kupił kradziony sprzęt elektroniczny, wiedząc o jego pochodzeniu. Grozi mu kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat.