 Kazus - prawo karne
Treść:
Zenon M. prowadził sieć kantorów wymiany walut. Pewnego dnia odwiedził go Tadeusz G., właściciel konkurencyjnej sieci. Zaproponował Zenonowi M. by ten odsprzedał mu swoje kantory. Spotkał się jednak ze stanowczą odmową. W kolejnych tygodniach Tadeusz G. jeszcze czterokrotnie ponawiał swoją propozycję. Ale bezskutecznie. 12 maja 2005 r., podczas naprawy samochodu Zenona M. , mechanik odkrył „dziwne urządzenie” przytwierdzona do podwozia. Był to ładunek wybuchowy, zdolny rozerwać auto. Sprawca spodziewał się, że eksplozja nastąpi w momencie uruchomienia silnika. Na szczęście ładunek był niewłaściwie zainstalowany, do wybuchu nie mogło dojść, gdyż sprawca podłączył do dwóch przewodów prądowych tego samego bieguna. Jak ustalono, ładunek podłożył Tadeusz G., który w trakcie prowadzonego postępowania wyjaśnił, iż spodziewał się, że winą za śmierć Zenona M. zastanie obarczona mafia rosyjska, w interesy z którą Zenon M. był zamieszany.
Pytanie: znamiona jakich przestępstw wyczerpuje zachowanie sprawcy i jak kształtuje się jego odpowiedzialność (podaj kwalifikację prawną i ją uzasadnij).
Tak rozwiązałam kazus:
Podstawa prawna:
Art. 13. § 2. k.k. Usiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego.
Art. 14. § 1. k.k. Sąd wymierza karę za usiłowanie w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa.
Art. 148. § 2. pkt. 4. k.k. Kto zabija człowieka z użyciem materiałów wybuchowych, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.
Uzasadnienie:
Tadeusz G. popełnił przestępstwo z art. 13. § 2. k.k., czyli nieudolnie usiłował zabić Zenona M. z użyciem materiału wybuchowego (art. 148. § 2. pkt. 4. k.k).
Zgonie z art. 14. § 1. k.k., są wymierzy Tadeuszowi G. karę za usiłowanie nieudolne w granicach przewidzianego dla danego przestępstwa, czyli zgonie z art. 148. § 2. pkt. 4. k.k. – grozi mu kara pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, kara 25 lat pozbawienia wolności albo kara dożywotniego pozbawienia wolności.
Czy ktoś mógłby mi powiedzieć czy dobrze rozwiązałam ten kazus?
Z góry dziękuję za pomoc! | 
