| Początkujący |  Kazusy - k.k.s.
Na wstępie chciałem podziękować @Iurika za pomoc w odnalezieniu właściwego działu. Dziękuję za rady i jednocześnie proszę o pomoc w skorygowaniu ewentualnych niejasności:
Kazus nr 1
W dniu 22 stycznia 2019 roku Sąd Rejonowy w Olsztynie skazał Mateusza Z. za to, że w 2018 roku popełnił wykroczenia skarbowe w postaci narażenia podatku na uszczuplenie oraz nieprowadzenie księgi. Sąd Rejonowy w Poznaniu uznał w/w czyny za wypadek mniejszej wagi i w związku z tym, skazał Mateusza Z. na karę grzywny w wysokości 7.200 zł. oraz orzekł wobec niego obligatoryjny środek karny w postaci przepadku przedmiotów.
1. Jaka jest prawidłowa kwalifikacja prawna czynu?
2. Czy decyzja Sądu Rejonowego w Olsztynie była prawidłowa?
3. Czy wykroczenia popełnione przez Mateusza Z. pozostają w zbiegu przepisów?
Kazus nr 2
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 20 grudnia 2018 roku, Danuta A. została skazana za uporczywe niewpłacanie podatku na karę grzywny w wysokości 2.100 zł. Dodatkowo Sąd Rejonowy w Olsztynie orzekł wobec niej środek karny w postaci zakazu prowadzenia działalności gospodarczej na okres 6 miesięcy.
1. Jaka jest prawidłowa kwalifikacja prawna czynu?
2. Czy Sąd w w/w przypadku prawidłowo orzekł środek karny?
3. Czym jest podatek w rozumieniu Kodeksu karnego skarbowego?
Kazus nr 3
W dniu 14 lutego 2019 roku, w celu uzyskania zezwolenia dewizowego, Aneta G. wprowadziła w błąd organ, co do okoliczności uprawniających go do uzyskania takiego zezwolenia.
1. Jaka jest prawidłowa kwalifikacja prawna czynu?
2. Jak przedstawia się strona podmiotowa w/w przestępstwa?
3. Co oznacza wprowadzenie w błąd.
Kazus nr 4
Marzena B. została oskarżona o to, że w okresie od 1 kwietnia do 15 grudnia 2018 roku, wbrew obowiązkowi, nie przechowywała dokumentacji celnej. W maju 2018 roku, podczas rozprawy, w/w oświadczyła, że nie miała zamiaru popełnienia przestępstwa skarbowego, a obowiązku przechowywania takiej dokumentacji po prostu zapomniała. Sąd Rejonowy w Olsztynie przyjął tłumaczenie Marzeny B. i postanowił zakwalifikować w/w czyn jako wypadek mniejszej wagi i w związku z tym odstąpił od wymierzenia kary grzywny w stawkach dziennych.
1. Jaka jest prawidłowa kwalifikacja prawna czynu?
2. Czy decyzja Sądu Rejonowego w Katowicach był prawidłowa?
3. Co to jest wypadek mniejszej wagi?
Kazus nr 5
W listopadzie 2018 roku Robert D., właściciel kantoru, został oskarżony o prowadzenie działalności bez wpisu do rejestru działalności kantorowej. Na rozprawie w/w tłumaczył się tym, że nie wiedział o obowiązku wpisania tego rodzaju działalności do rejestru.
1. Jaka jest prawidłowa kwalifikacja prawna czynu?
2. Jak kształtuje się strona podmiotowa w/w przestępstwa skarbowego?
3. Czy organ orzekający w w/w przypadku może uznać nieznajomość obowiązku wpisu do rejestru jako usprawiedliwioną nieświadomość karalności?
Oto moje propozycje:
Ad 1.
1. Art. 7 § 1 k.k.s. w zb. z art. 60 § 4 i w zb. z art. 54 § 3 k.k.s.
wersja druga:
Art. 77 pkt. 1 Ustawy o Rachunkowości w zb. z art. 60 § 4 i w zb. z art. 54 § 3 k.k.s.
2. Decyzja Sądu Rejonowego w Olsztynie nie była prawidłowa, ponieważ w ww. przypadku nie ma obligatoryjnego środka karnego w postaci przepadku przedmiotów. Zarzucany czyn zabroniony polegał na zaniechaniu obowiązku podatkowego (art. 30 § 1 k.k.s., art. 49 § 1 k.k.s., art. 54 § 3 k.k.s., art. 50 § 1 k.k.s.).
3. Wykroczenia popełnione przez Mateusza Z. z art 60 § 4 i 54 § 3 k.k.s. pozostają w zbiegu z przepisem art. 7 § 1 k.k.s.
Ad 2.
1. Art. 57 § 1 k.k.s.
2. Środek karny orzeczony w postaci zakazu prowadzenia działalności gospodarczej na okres 6 miesięcy nie jest wymieniony w myśl art. 34 § 2 k.k.s., tak więc Sąd w ww. przypadku orzekł środek karny w sposób nieprawidłowy. W tym przypadku również nie można zastosować nadzwyczajnego obostrzenia kary – popełniony czyn stanowi wykroczenie skarbowe.
3. Art 53 § 30 k.k.s. - użyte w rozdziale 6 kodeksu określenia, a w szczególności: (…) „podatek” (…) mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), z tym że określenie „podatek” oznacza również zaliczkę na podatek, ratę podatku, a także opłaty oraz inne niepodatkowe należności budżetu państwa o podobnym charakterze daninowym.
Ad 3.
1. Art. 97 § 1 k.k.s.
2. Sprawcą czynów zabronionych opisanych w art. 97 k.k.s. może być każda osoba zdatna
do ponoszenia odpowiedzialności karnoskarbowej. Są to zatem czyny powszechne. Czyny określone w art. 97 k.k.s. mogą być popełnione wyłącznie umyślnie. W wypadku czynu zabronionego z art. 97 § 1 k.k.s. mamy do czynienia wyłącznie z zamiarem bezpośrednim
- kierunkowym, zabarwionym motywem chęci wyłudzenia zezwolenia. Strona podmiotowa: aktywne działanie sprawcy mające na celu podstępne wprowadzenie organu w błąd, co do okoliczności mających znaczenie dla wydania zezwolenia (wina umyślna, zamiar bezpośredni).
3. Wprowadzenie w błąd polega na przedstawieniu uprawnionemu organowi w sposób niezgodny z prawdą, okoliczności, od których istnienie i nieistnienia zależy udzielenie zezwolenia dewizowego (czyli podanie danych uprawnionemu organowi niezgodnie ze stanem rzeczywistym lub zatajenie rzeczywistego stanu rzeczy). Wprowadzenie w błąd musi dotyczyć faktów czy nieistniejących uprawnień itp. za posługiwanie się wyłudzonym dokumentem może odpowiadać nie tylko ten, kto dokonał wyłudzenia. Nie jest wymagane, aby używający wyłudzonego zezwolenia czerpał z tego określone korzyści.
Ad 4.
1. Art. 95 § 1 k.k.s.
2. Ww. decyzja nie była prawidłowa, ponieważ działanie sprawcy (Marzeny B.) nie mieści się w ustawowej definicji przypadku mniejszej wagi, „zapomniał” - oznacza znał, ale zlekceważył porządek finansowo prawny, brak jest też wskazania wartości narażonych na uszczuplenie (niższej niż ustawowy próg). Ponadto Marzena B. nie podała żadnych szczególnych okoliczności podmiotowo-przedmiotowych przemawiających za przyjęciem przypadku mniejszej wagi. O mniejszej wadze czynu może tu decydować także, np. charakter dokumentu czy jego wpływ na prawidłowość kontroli celnej. Takiego tłumaczenia sprawca nie przedstawił przed sądem. Zgodnie z art. 95 § 1 k.k.s. powinna być wymierzona kara grzywny do 180 stawek dziennych.
3. W rozumieniu kodeksu wypadek mniejszej wagi jest to czyn zabroniony jako wykroczenie skarbowe, które w konkretnej sprawie, ze względu na jej szczególne okoliczności - zarówno przedmiotowe, jak i podmiotowe - zawiera niski stopień społecznej szkodliwości czynu, w szczególności gdy uszczuplona lub narażona na uszczuplenie należność publicznoprawna nie przekracza ustawowego progu z § 6, a sposób i okoliczności popełnienia czynu zabronionego nie wskazują na rażące lekceważenie przez sprawcę porządku finansowoprawnego lub reguł ostrożności wymaganych w danych okolicznościach, albo sprawca dopuszczający się czynu zabronionego, którego przedmiot nie przekracza kwoty małej wartości, czyni to z pobudek zasługujących na uwzględnienie (art. 53 § 8 k.k.s.).
Ad 5.
1. Art. 106d § 1 k.k.s.
2. Przestępstwo skarbowe w myśl art. 106d § 1 k.k.s. jest przestępstwem umyślnym, do jego popełnienia może dojść w obu postaciach zamiaru, tj. bezpośrednim oraz ewentualnym. Podmiotem czynu zabronionego prowadzenia działalności kantorowej bez wpisu do rejestru jest każda osoba zdatna do ponoszenia odpowiedzialności karnoskarbowej. Jest to zatem delikt powszechny.
3. Organ orzekający w w/w przypadku nie może uznać nieznajomości obowiązku wpisu do rejestru jako usprawiedliwioną nieświadomość karalności. Robert D,. prowadząc działalność, z chwilą wpisu zobowiązuje się wykonywać ją zgodnie z prawem, a ponadto ww. przedsiębiorca oświadcza, że spełnia warunki wymagane do wykonywania omawianej działalności kantorowej.
|
