Witam, na gruncie niniejszej sprawy zastosowano tzw. doręczenie zastępcze, na podst. art. 139
kpc - i jak można wywnioskować z powyższej treści - wadliwie. W związku z tym, sąd uznał wysyłane Ci pisma za doręczone prawidłowo przez co uprawomocnił się nakaz zapłaty (NC - sygnatura w postępowaniu upominawczym) i nadano mu klauzulę wykonalności. Jeżeli komornik ustalił już adres, to z pewnością będzie próbował wysłać na nowy adres zawiadomienie o wszczęciu postępowania egzekucyjnego i pouczy, że w ciągu 7 dni można wnieść zażalenie na nadanie klauzuli wykonalności tytułowi wykonawczemu do sądu, który wydał nakaz. To jeden sposób. Ale nie ma na co czekać i ja polecam takie rozwiązanie:
*ustalić jaki sąd i który wydział wydał nakaz i z jaką datą (data wydania, prawomocności i nadania klauzuli) i wysłać skargę na orzeczenie referendarza sądowego w przedmiocie nadania klauzuli nakazowi zapłaty.
Należy powołać się na art. 168 par. 1
KPC w celu przywrócenia przez sąd terminu do wniesienia skargi i uzasadnić, że powód mylnie wskazał adres do doręczeń i nie było możliwości odbioru korespondencji a w efekcie i wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty w terminie.
Warto wiedzieć, że zakresem badania w ramach skargi na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności objęte są zarzuty naruszenia przepisów postępowania dotyczących nadawania klauzuli wykonalności (zarzuty formalne), dotyczących art. 781 i n. k.p.c. Sąd nie może w postępowaniu tym wnikać merytorycznie w treść tytułu egzekucyjnego.
W szczególności przedmiotem badania jest okoliczność, czy orzeczenie, którego dotyczy klauzula wykonalności jest prawomocne. Rozważając powyższe przede wszystkim podnieść należy, iż doręczenie pozwanemu pierwszej korespondencji powinno nastąpić na jego prawdziwy i rzeczywisty adres zamieszkania. Zgodnie bowiem z art. 126
§ 2 k.p.c. pierwsze pismo procesowe w sprawie winno określać miejsce zamieszkania stron, a więc powinien być podany adres, pod którym strona rzeczywiście zamieszkuje.
W myśl art. 133 § 1 k.p.c. stronie będącej osobą fizyczną doręczenia dokonuje się osobiście. Stosownie natomiast do § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym (Dz. U. z 1999 r. Nr 62, poz. 697 z późn.zm.)
przesyłkę doręcza się wyłącznie adresatowi, chyba że przepisy Kodeksu postępowania cywilnego dopuszczają doręczenie innej osobie.
Na gruncie niniejszej sprawy zastosowano przewidziane w art. 139 k.p.c. doręczenie zastępcze, pozostawiając korespondencję skierowaną do Ciebie jako pozwanego w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. Wobec tego pozew oraz nakaz zapłaty zostały doręczone na adres, pod którym nie przebywałeś, stąd też nie miałeś możliwości
odbioru korespondencji z sądu. W konsekwencji nakaz zapłaty nie powinien się uprawomocnić.
W orzecznictwie i doktrynie prezentowany jest pogląd, że doręczenie zastępcze może być dokonywane wyłącznie wówczas, gdy strona postępowania rzeczywiście zamieszkuje pod adresem wskazanym jako jej miejsce zamieszkania.Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 27 stycznia 1998 r. (III CKN
620/97, OSNC 1998, z. 9, poz. 146): "Dla oceny skuteczności doręczenia przez złożenie pisma w urzędzie pocztowym (art. 139 § 1 k.p.c.) konieczne jest ustalenie, że zachowane zostały warunki określone w tym przepisie i w przepisach powołanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości. (...) Trzeba przy tym zauważyć, że
podstawowym warunkiem skuteczności doręczenia w trybie art. 139 § 1 k.p.c. jest to, by adresat rzeczywiście mieszkał (art. 126 § 2 k.p.c.) pod wskazanym adresem (por. niepublikowane orzeczenia SN: z dnia 22 marca 1995 r. II CRN 4/95 i z dnia 28 października 1997 r. I CKN 270/97)." W konkluzji powyższe wyklucza zastosowanie art. 139 k.p.c. na gruncie niniejszej sprawy, co oznacza, iż dokonane Ci doręczenie należy uznać za wadliwe i nie wywołujące żadnych skutków prawnych.
Wobec tego, że w przedmiotowej sprawie referendarz sądowy nadał nakazowi zapłaty klauzulę wykonalności, mimo że nie był on prawomocny i nie powinien zostać uprawomocniony wskutek nieprawidłowego doręczenia.
Jeżeli mniej więcej tak to opiszesz w swoich pismach to sąd na mocy art. 398 [22] § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 795 k.p.c. orzeknie z pewnością o uchyleniu orzeczenia o nadaniu klauzuli wykonalności w Twojej sprawie
Pamiętać musisz, że to do Twojego wierzyciela należy obowiązek wskazania Twojego prawidłowego adresu, jako dłużnika sądowi. Zasadą postępowania sądowego jest świadomy udział obu stron w sprawie, a takich sytuacji jak Twoja jest w Polsce setki tysięcy, ku uciesze "firm" windykacyjnych, które żerują na nieświadomości dłużników. Większość osób o nakazie dowiaduje się dopiero od komornika i myśli, że to już ostateczność. WCALE NIE i dodam, że gdyby świadomość dłużników była większa co do swoich praw, to rynek obrotu wierzytelnościami w Polsce byłby znacząco różny.