Zaspokajanie potrzeb rodziny nie jest tożsamym świadczeniem co alimenty, natomiast w przypadku egzekucji u komornika stosuje się te same przepisy, co przy egzekucji alimentów. Oznacza to, iż tego typu należności korzystają z pierwszeństwa zaspokojenia w kategorii 2 zgodnie z art. 1025
kpc oraz od dłużnika można egzekwować 60% wynagrodzenia za pracę/renty, bez kwoty wolnej.
„W kategorii drugiej zaspokojeniu ulegają należności alimentacyjne wymagalne zarówno zaległe, jak i bieżące, których wysokość ustalana jest łącznie na dzień sporządzenia planu podziału. Do kategorii tej zaliczane są także należności uznawane za alimentacyjne (art. 60, 130 k.r.o.), należności z tytułu przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny (art. 27 k.r.o.) oraz świadczenia na rzecz spadkodawcy, który znajduje się w niedostatku (art. 938 k.c.). W tej kategorii zaspokajane są także należności ściągane od dłużnika alimentacyjnego w sytuacji, gdy zostały wypłacone wierzycielowi alimentacyjnemu na podstawie ustawy z 18.07.1974 r. o funduszu alimentacyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 45, poz. 200 ze zm.).”
„Obowiązek alimentacyjny został uregulowany w art. 128 k.r.o. i polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Definicja zawarta w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym znajduje odpowiednie zastosowanie dla ustalenia, czy obowiązek objęty tytułem zabezpieczającym albo wykonawczym jest świadczeniem o charakterze alimentacyjnym. Co do zasady będzie o tym rozstrzygał sąd w treści orzeczenia, jeżeli tytuł egzekucyjny będzie pochodził od sądu. Obok obowiązków alimentacyjnych wynikających z przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obciążających krewnych (art. 128 i 129 k.r.o.), małżonków (art. 27 k.r.o.), byłych małżonków (art. 130 k.r.o.), przysposabiającego i przysposobionego (art. 131 k.r.o.), powinowatych (art. 144 k.r.o.) obowiązki alimentacyjne dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także wychowania, mogą wynikać również ze stosunków cywilnoprawnych.”