decyzja o zapłacie kosztów za usunięcie, przechowywanie itp. pojazdu - Forum Prawne

Yokashi · 29-11-2012, 17:50

Witam!

Pojazd usunięty z drogi przez firmę drogową, następuję postępowanie adm. art. cały art. 130a PORD (procedury, orzeczenie sądu itd.)
art.130a ust. 10 Starosta w stosunku do pojazdu usuniętego z drogi, w przypadkach określonych w ust. 1 lub 2, występuje do sądu z wnioskiem o orzeczenie jego przepadku na rzecz powiatu, jeżeli prawidłowo powiadomiony właściciel lub osoba uprawniona nie odebrała pojazdu w terminie 3 miesięcy od dnia jego usunięcia. Powiadomienie zawiera pouczenie o skutkach nieodebrania pojazdu.
art.130a ust.10h.Koszty związane z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu powstałe od momentu wydania dyspozycji jego usunięcia do zakończenia postępowania ponosi osoba będąca właścicielem tego pojazdu w dniu wydania dyspozycji usunięcia pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 10d i 10i. Decyzję o zapłacie tych kosztów wydaje starosta.
Pytanie:
Czy w decyzji o kosztach winny znaleźć się np. odwołanie do uchwały radnych w sprawie opłat (pewnie tak, bo powinno być skąd się wzięły takie ceny), a jeśli Wojewoda dofinansuje Starostwo na ten cel, czy także jakaś wzmianka o tym powinna być?- chodzi o dofinansowanie na pokrycie kosztów za okres przed 4 września 2010r. Urząd Skarbowy nie poczuwa się do pokrycia tych kosztów jednostce, która usuwała/przechowywała wtedy pojazdy.
Czy należy zatem podać także wyliczenie za okres od dnia usunięcia np. 7.72009 r. do 4 września 2010 r., gdzie obowiązywały inne przepisy (urząd skarbowy.skarb państwa miał przejmować takie pojazdy), ale co z pods. prawną w decyzji? Czy wolno urzędowi wyegzekwować tę kwotę od właściciela pojazdu, pomimo że na tę zapłatę pieniądze przeznaczył Wojewoda?

Cytat:

Powyższe potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku z dnia 10 marca 2009 r. (sygn. akt I OSK 1399/0

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że ˝do przechowywania na parkingu pojazdów, które przeszły na własność Skarbu Państwa w trybie art. 130a ust. 10 Prawa o ruchu drogowym, i związanych z tym należności powinny, zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 2002 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 50, poz. 449), mieć zastosowanie przepisy działu II rozdziału 6 u.p.e.a., a w szczególności art. 102 tej ustawy, określający obowiązki dozorcy oraz wydatki i wynagrodzenie związane z wykonywaniem dozoru nad ruchomością, która przeszła na własność Skarbu Państwa˝. Analogiczne stanowisko wyrażone zostało w wyroku WSA w Gdańsku z dnia 22 stycznia 2009 r. (sygn. akt III SA/Gd 427/0

, w którym stwierdzono, że ˝do ustalania wynagrodzenia za przechowywanie pojazdów przejętych na własność Skarbu Państwa na podstawie art. 130a ust. 10 ustawy Prawo o ruchu drogowym stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (...). Stosowanie tych przepisów wynika z odesłania zawartego w § 3 pkt 1 lit. c rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 2002 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji˝. Pogląd ten podziela również Sąd Najwyższy, wskazując, że ˝wyznaczony przez starostę podmiot do przechowywania pojazdów na parkingu strzeżonym w razie sporu o wynagrodzenie za przechowanie może wystąpić na podstawie art. 102 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji do naczelnika właściwego urzędu skarbowego o przyznanie wynagrodzenia˝ (por. postanowienie SN z dnia 18 listopada 2008 r., sygn. akt II CSK 284/0

.

Natomiast w obowiązującym od dnia 4 września 2010 r. stanie prawnym koszty związane z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu powstałe od momentu wydania dyspozycji jego usunięcia do zakończenia postępowania ponosi, w myśl art. 130a ust. 10h Prawa o ruchu drogowym, osoba będąca właścicielem tego pojazdu w dniu wydania dyspozycji usunięcia pojazdu (przy czym decyzję o zapłacie kosztów wydaje starosta).

Zarazem jednak w przepisach przejściowych uregulowano kwestię ponoszenia kosztów związanych z przechowywaniem pojazdów, w stosunku do których termin 6 miesięcy od dnia ich usunięcia z drogi upłynął przed 4 września 2010 r., tj. przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej. Art. 13 ustawy nowelizującej stanowi bowiem, że koszty przechowywania pojazdów, jakie powstały po upływie terminu 6 miesięcy od dnia usunięcia pojazdu z drogi aż do dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej, wobec wszystkich tych pojazdów, których 6-miesięczny termin od dnia ich usunięcia z drogi upłynął w okresie pomiędzy 11 czerwca 2009 r. a dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, ponosi Skarb Państwa.

Co do trybu zwrotu kosztów przechowywania pojazdów, o których mowa w art. 13 ustawy nowelizującej, oraz uprawnionego organu zaznaczyć należy, że art. 13 ustawy nowelizującej nie wskazuje podmiotu, który w imieniu Skarbu Państwa obowiązany jest do ponoszenia wymienionych w tym przepisie kosztów przechowywania pojazdów, brak jest także podstaw do wywodzenia kompetencji w tym zakresie z innych przepisów ustawy nowelizującej oraz z przepisów Prawa o ruchu drogowym. Zasadnym wydaje się zatem stosowanie w takich przypadkach przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji regulujących egzekucję należności pieniężnych z ruchomości. Powyższe wynika obecnie z wydanego na podstawie art. 174 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 46, poz. 237), które weszło w życie w dniu 3 marca 2011 r. Zgodnie bowiem z § 3 pkt 1 lit. a przedmiotowego rozporządzenia, przepisy działu II rozdziału 6 ustawy (regulujące egzekucję należności pieniężnych z ruchomości) dotyczące przechowywania, oszacowania i sprzedaży ruchomości stosuje się m.in. do tych ruchomości, które stały się własnością powiatu na podstawie prawomocnego orzeczenia przepadku przedmiotów wydanego w postępowaniu cywilnym. Ponieważ zaś od 4 września 2010 r. w stosunku do pojazdów, o których mowa w art. 13 ustawy nowelizującej, o ich przepadku na rzecz powiatu orzeka sąd w cywilnym postępowaniu nieprocesowym, na podstawie § 3 pkt 1 lit. a ww. rozporządzenia z dnia 28 lutego 2011 r. możliwe jest zastosowanie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji regulujących egzekucję należności pieniężnych z ruchomości. Dotyczy to zwłaszcza art. 102 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, który, jak wskazano wyżej, nakłada na organ egzekucyjny obowiązek przyznania, na żądanie dozorcy przechowującego zajętą rzecz, zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenia za dozór. Ponieważ zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji organem egzekucyjnym jest co do zasady naczelnik urzędu skarbowego, stwierdzić można, że działającymi w imieniu Skarbu Państwa podmiotami właściwymi w zakresie zwrotu wydatków wskazanych w art. 13 ustawy nowelizującej są właściwi miejscowo naczelnicy urzędów skarbowych.

Czy istnieje możliwość wyegzekwowania pieniędzy od skarbu państwa przed jednostki?

Yokashi · 29-11-2012, 18:17

Czy powiat powinien ponieść nieuregulowane przez urząd skarbowy koszty usunięcia oraz parkowania pojazdów od dnia usunięcia do dnia 4 września 2010 r.?