[cytat:cl02cp65]
UCHWAŁA Z DNIA 27 MARCA 2001 R.
I KZP 2/01
W razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia
wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i bez warunkowego
jej zawieszenia – orzeczenie kary bez warunkowego zawieszenia
wykonania w wyroku łącznym (art. 89 § 1 k.k.) nie jest dopuszczalne. [/cytat:cl02cp65]
Uchwała wraz z uzasadnieniem Z uzasadnienia
Sn stwierdził iż przepis art. 89 § 1 k.k.:
[cytat:cl02cp65]ustala jedynie jeden ze sposobów kształtowania w wyroku łącznym kary łącznej, a mianowicie:
po pierwsze –
pozwala łączyć karę, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone z karą bez warunkowego zawieszenia, po drugie–
dopuszcza, przy takiej sekwencji kar podlegających łączeniu, orzeczenie kary łącznej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 69 k.k.
Zakres regulacji zawartej w tym przepisie jest taki, że nie pozwala innej funkcji kary łącznej w polskim systemie prawnym, niż racjonalizacja odpowiedzialności karnej. Z tego wynika, że
łączenie kar nie może prowadzić do skutków mniej korzystnych dla skazanego niż te, które wynikałyby z wykonania kar jednostkowych.
Normatywna treść tego przepisu sprowadza się zatem do dwóch
elementów: pierwszy określa rodzaj kar, które mogą być objęte karą łączną w wyroku łącznym, drugi zaś wyznacza końcowy, dopuszczalny wynik łączenia wyrażający się w karze z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
[/cytat:cl02cp65]
Orzeczenie to oznacza, że w przypadku łączenia kar z warunkowym i bez warunkowego zawieszenia wykonania kary, jeżeli niemożliwe jest (z powodu niespełnienia przesłanek warunkowego zawieszenia kary) orzeczenie w wyroku łącznym kary z warunkowym zawieszeniem wykonania to
nie można wydać wyroku łącznego .