co zrobić aby wysłać bliską osobe do szpitala psychiatrycznego? - Forum Prawne

alysa

Witam
Opowiem Państwu moja historię. Moja mama ok. 2 lata temu dostała wylewu, niestety skutki są takie ze do dzis nie moze wyraźnie mówić. Od roku zrobiła sie nie znośna, nie tylko dla mnie jak i dla całej naszej rodziny. O wszystko sie kłóci, denerwuje, popadna w szał, kazdy musi jej usługiwac. Moja mama calymi dniami lezy w domu nic nie robi i tylko karze wszystko kazdemu robic. Doszlo do tego ze musze zamykać swoj pokoj na klucz poniewaz w czasie mojej nie obecnosci moja mama przeszukuje mi pokój i to co sie jej spodoba to poprostu sobie zabierze nic mi nie mówiąc. Denerwuje mnie to ze kiedy przychodzi do mnie moj chlopak, moja mama potrafi wyjsc do niego w samym staniku i krótkich spodenkach i pokazywać swoje "wdzięki", potrafi siedziec na krześle przed moimi drzwiami i podsluchiwac. Kiedy przychodza do mnie moi znajomi ona zaczyna mnie poniżać mówiąc " patrz jaka twoja matka szczupła piękna sexowna, a Ty? brzydka i gruba haha", zauwazylam ze czasem nawet potrafi podrywać moich kolegów. Kiedy sa u mnie moje przyjaciólki ona przychodzi do nas do pokoju z jakimis bluzkami czy innymi rzeczami i karze im przymierzać te rzeczy, ostatnio kazala mojej przyjaciolce odkurzać.
Eh... moja matka niewie nawet ile mam lat, gdzie sie ucze itd. Dla niej jestem poprostu do sprzatania i usługiwania jej.
Wiele razy próbowałam porozmawiac z tata, o tym aby zmusić mame na przymusowe leczenie w zakładzie psychiatrycznym lecz ojciec powtarza ze na werdote i podłość nie ma lekarstwa.

Kochani ja uważam ze moja mama potrzebuje pomocy, niewiem co mam z nia zrobić probowałam z nia porozmawiac lecz to nic nie pomaga.
Dodam ze moja mama byla juz raz w szpitalu psychiatrycznym pare lat temu.
Czy jestes taka możliwość aby znów zmuścić ją na przymusowe leczenie w zakładzie psychiatrycznym? Bardzo prosze o pomoc!

Użytkownik

W tym przypadku raczej takiej możliwości nie ma. Czy te problemy są bezpośrednio związane z wylewem, czy jest to choroba psychiczna ? Czy lekarz psychiatra stwierdził wskazania do leczenia szpitalnego ? Czy Pani mama ma stwierdzoną niepoczytalność lub jest ubezwłasnowolniona ? Jeśli nie jest to nawet w przypadku jeśli byłoby skierowanie na leczenie w oddziale szpitalnym psychiatrycznym Pani mama musi wyrazić zgodę na leczenie w oddziale szpitalnym. Przymusowo można skierować pacjentkę na leczenie w oddziale psychiatrycznym tylko jeśli stanowi zagrożenie dla samej siebie lub dla otoczenia. W tym przypadku raczej takie okoliczności nie zachodzą. Leczenie przymusowe może odbywać się tylko za stosownym orzeczeniem sądu.

karak

Można leczyć przymusowo, ale tylko wtedy, kiedy osoba chora zagraża życiu lub zdrowiu swojemu lub innych, tzn. odmawia przyjmowania pokarmów i leków, wlącza gaz i zapomina wyłączyć.
Ostrodyżurowo bezpośrednio na psychiatrię i bez zgody można wysłać tylko wtedy, jeżeli ktoś rzeczywiście "szleje". Lekarz ma prawo takiego pacjenta zatrzymać, a sąd automatycznie po zgłoszeniu wydaje zgodę. Jeżeli chodzi o inne przypadki, potrzebne jest sądowne ubezwłasnowolnienie pacjenta. Wniosek może złożyć każdy z rodziny. Myślę,że powinnaś zacząć od wizyty u Waszego lekarza rodzinnego, może uda się mamę też namówić. Lekarz ma obowiązek się tym zająć, pomóc, powiedzieć, co robić.

ciociad

Uważam,że trochę przesadzasz i opisujesz sytuację mamy w złym świetle.Czy czasami nie powinno być tak,że to ty skoro sprowadzasz sobie do domu koleżanki i kolegów powinnaś zadbać o porządek.Trudno się dziwić w tym przypadku twojej mamie,że nie chce sprzątać po Tobie i twoich znajomych.Czy w tym przypadku nie jest tak jak w przypadku mojej córki,która wsadziła mnie do szpitala psychiatrycznego tylko dlatego,że nie pozwalałam jej się włóczyć całymi nocami po dyskotekach i sam Bóg wie jeszcze gdzie .I przy tym w domu też nie chciała nic robić tylko czekała na gotowe.Skoro ty uważasz,że dla niej jesteś"poprostu do sprzatania i usługiwania jej.",to kim ona jest dla Ciebie?
Dlaczego się nią nie zajmiesz?Ta znieczulica ludzka i pozbycie się problemów tak jak w tym przypadku ty chcesz zrobić z Twoją matka do niczego dobrego nie prowadzi.Nawet jeżeli faktycznie jest tak jak opisujesz,to sam pobyt w szpitalu psychiatrycznym za wiele jej nie pomoże.Matka musi mieć wsparcie z Twojej strony,to wtedy będzie inaczej się zachowywała.Ja też leczę się u lekarza psychiatry i w bloku w którym mieszkam jest również kobieta,która leczyła się psychiatrycznie i wiem,że jej zachowanie zmieniło się tylko przez jakiś czas po powrocie ze szpitala.,a moje dlatego,że biorę systematycznie leki.Nikt mnie nie zmusza do brania tych leków,ale ja wiem,że mam dzieci i wnuki,dlatego zależy mi,żebym była zdrowa.Tak więc zastanów się, czy kierując matkę do szpitala naprawdę w ten sposób chcesz pomóc matce,bo osobiście uważam,że największe lekarstwo na chorobę,to miłość bliskich osób i ich wsparcie w tej chorobie.

ciociad

Z tego co opisałaś to pobyt w szpitalu był z innej przyczyny niż choroba psychiczna,dlatego nie potrafię zrozumieć,dlaczego obecnie chcesz ją tam umieścić.Przecież ludzie po wylewach szybko wracają do zdrowia i osobiście znam wiele takich osób.Zastanów się,czy zachowanie się matki wobec Ciebie nie jest właśnie spowodowane twoim postępowaniem wobec niej.Uważam,że matce należy się szacunek z Twojej strony,a nie umieszczenie jej w szpitalu psychiatrycznym.,a jeżeli uważasz,że powinna się leczyć,to jest przecież od tego lekarz,który po zbadaniu jej zdecyduje,czy powinna tylko brać leki,czy się leczyć się w szpitalu i nie koniecznie tym,gdzie chcesz ją umieścić.
Nie wiesz co czuje taka osoba,która przebywa w takim szpitalu,a ja to wiem,bo tego właśnie doświadczyłam i nie życzyłam nawet największemu wrogowi,żeby się tam znalazł,dlatego w tej sprawie jest takie moje stanowisko,a nie inne.

alysa

Jezeli chodzi o stosunek mój z moją mama byl on bardzo dobry, bylysmy dobrymi przyjaciólkami od zawsze. Niestety od roku jest inaczej i nie tylko ja uwazam ze sa z nia problemy ale cala rodzina również.
Moja mama nawet nie potrafi posprzatac sama po sobie, ja jestem jedyna osoba ktora cokolwiek robi w domu w miare mozliwości ponieważ dojezdzam 40 km na uczelnie.
Jej dzień ogolnie wygląda tak: wstaje o 14.00, zaczyna sie malować szykowac itp. potem przychodze do szkoly szykuje jej obiad do łóżka, potem pozmywam. do godziny 21 lezy lub sie opala w miedzy czasie ja przynosze jej posiłek i sprzatam. O godzinie 23.00 juz kładzie sie spac. I tak jest codziennie, o wszystko robi kazdemu kłotnie. Kiedy robi pranie budzi mnie nawet o 2 w nocy abym wstała i je rowiesiła. Na poaczatku myślałam ze mojej mamie poprostu brakuje zajęcia, że nudzi sie ona w ciagu dnia i skoro nie chce nic robic postanowilam kupic jej psa, pomogło to na tydzien potem przestała sie nim zajmować. Jezeli chodzi o moje kolezanki (ktore juz od pół roku przez moja mame do mnie nie przychodzą) to moja mama karze im odkurzac, sprzatac, przymierzać jakies ubrania itp. Jeśli chodzi o szacunek do mojej mamy to mam go w pełni tak samo jak i cierpliwość, niestety ja sama juz nie wytrzymuje psychicznie.

Moja mama po wylewie ma problemy z wymową, nie umie czytac, ani pisać. Codziennie zarzywa leki niestety, od roku lekarz kazał odstawic mamie leki uspokajające poniewaz chamują one lekarstwa które pomagają jej wrócić do dawnego życia.

ciociad

Musisz mieć cierpliwość,bo może w ten sposób działają na nią leki,że śpi do 14 i nie chce nic robić,ale ten stan nie będzie trwał wiecznie,dlatego teraz tak ważne jest wsparcie dla twojej mamy od Ciebie.Uwierz mi w mojej chorobie początkowo jak zażywałam silne leki też większość czasu przesypiałam i nie interesowało mnie,czy jest posprzątane i ugotowane.Jednak po kilku latach,kiedy biorę mniejszą dawkę leków jestem już inną osobą,bo wykonuję nie tylko wszystkie obowiązki domowe,ale i robię na szydełku,szyję i wspólnie z córką dokonuję drobnych remontów w mieszkaniu malowanie naprawianie mebli itp.
Wiem,że skoro się uczysz,to może masz za dużo obowiązków,ale wytrzymaj ten trudny okres przede wszystkim dla dobra Twojej mamy i Ciebie.

alysa

Dziękuje bardzo.
Dodam że dziś moja mama poszła kompletnie nago do sklepu...
Tłumaczyła mi ze poprostu zapomniała sie ubrać.
Eh...
Staram sie z całych sił i robie wszystko co w mojej mocy, lecz widocznie to za mało.

ciociad

Chyba sobie żartujesz,bo w swoim życiu nie spotkałam osoby,która była nago w sklepie,dlatego z Twojej wyżej cytowanej wypowiedzi wydaje mi się,że to nie jest prawdą.Wiem jednak,że do tego są zdolni różni zboczeńcy seksualni,ale skoro piszesz,że Twoja mama była świadoma i odpowiedziała Ci,że zapomniała się ubrać,to tym bardziej ta wypowiedź z Twojej strony tu nie pasuje,że poszła nago do sklepu. Zastanów się sama:
"Skoro osoba chora jest świadoma,że się nie ubrała,to jak może być nieświadoma,że jest naga."
Może mi to wyjaśnisz?i nie tłumacz się ,że się mama zapomina,bo na pewno Twoja mama po domu nie chodzi nago?

idali

Moja Babcia wyrzucała z czwartego piętra pościel zawiniętą w prześcieradła krzycząc, że ją rodzona córka morduje.
Po godzinie zasiadała ze wszystkimi do obiadu uśmiechając się promiennie, a na pytania o zachowanie twierdziła, że Jej wmawiamy.
A mnie się wydaje, że nie żartuje.
Przeczytaj sobie proszę o późnych powikłaniach udaru mózgu:
http://www.ujk.edu.pl/studiamedyczne...ru%20mozgu.pdf
http://www.trango.org.pl/pl/materiay...fc31ac22f77829
alysa skontaktuj się z lekarzem psychiatrą (bez skierowania) w celu omówienia ewentualnej konsultacji i możliwości przymusowego leczenia, choć podobnie jak poprzednicy czarno to widzę

ciociad

Fakt nie wiem jakie są powikłania,ale w moim otoczeniu znam ludzi,którzy szybko do zdrowia powrócili i muszę powiedzieć,że te osoby nikt nie kierował do szpitala psychiatrycznego,lecz do takiego szpitala z takimi urazami.
Opisane wydarzenie przez Ciebie może być też wymyślone,jednak jedna jest moja rada dla wszystkich:"nie czyń drugiemu,to co Tobie nie miłe"bo nie wiadomo co może stać się z Tobą,bo nikt z nas nie wie co go spotka jutro.

alysa

Prosze powiedziec mi w jaki miałabym cel wymyślając taką sytuacje z moją mamą?

@ciociad
Pani jest chyba nie poważna, ja na tym forum poszukuje pomocy jak i rady dotyczącej mojej mamy. A Pani jeszcze ma czelność mówić ze ja wymyślam?! Wiec po co sie Pani tutaj udziela?

ciociad

A jaki cel ma Pani umieszczenia swojej mamy w szpitalu psychiatrycznym,a nie w szpitalu właściwym do tej choroby?Mam takie samo prawo do wypowiedzi na forum jak również i Ty.Czy Ty wymyślasz,to Twoja sprawa,ja tylko wypowiadam się w tej sprawie,ponieważ jak już pisałam w moim otoczeniu znam wiele osób po wylewie i nic mi nie wiadomo na ten temat,żeby Te osoby zachowywały się tak jak w Twoich wypowiedziach Twoja matka.

janusz_p

Twoje doświadczenia nie czynią Cię ekspertem, ani nawet znawcą tematu. Autorka tematu ma, albo raczej powinna mieć swoje własne życie, nie oparte na opiece nad matką. Nie potrafię pomóc prawnie, ale nie chcę, by Alysa odniosła wrażenie, że jej postępowanie jest oceniane negatywnie.

Ag_Maz

ciociad nie jesteś lekarzem. Poza tym, to forum prawne, a nie medyczne. Więc przestań off-topować. Ostrzeżenie.