rozwód a zwolnienie od psychiatry - Forum Prawne

etcetera

Witam. W najbliższym czasie będę składać pozew rozwodowy (mąż jeszcze o niczym nie wie), jednak martwi mnie że przez ostatnie ok. 10 mies. byłam na zwolnieniu lekarskim od - Psychiatry (depresja). Czy mąż (wie o tych zwolnieniach), może to wykorzystać przeciwko mnie w sądzie i np. odebrać prawo do dzieci? tzn. że dzieci mogłyby mieszkać z nim tylko?

bydociec

Depresja nie jest powodem aby zabrać Tobie dzieci.Powodem może być,że źle się nimi opiekujesz.

etcetera

Czyli to nie jest żadną postawą prawną? Mąż jest dosyć przebiegły.... niestety... Nie chcę pozwolić żeby zabrał mi dzieci, a boję się że w jakiś sposób może wykorzystać tez zwolnienia.. (tak na marginesie, były one w celu żebym mogła siedzieć z małymi dziećmi w domu, bo nie stać nas było na prywatne przedszkole, więc nie mogłam pracować...)

thebest

Jeśli nie będziecie mieszkać razem to logiczne, że sąd będzie musiał postanowić u kogo dzieci będą na stałe przebywać, a więc albo postanowi, że u Ciebie albo Twojego męża.

etcetera

thebest - to rozumiem, tylko pytałam czy zwolnienia od psychiatry będą miały JAKIKOLWIEK wpływ na przebieg sprawy, a zakładam że mąż będzie chciał mi ją utrudnić na wszystki możliwe sposoby..

Kruczekk

10 miesięcy depresja? I opiekowałaś się dziećmi? Zasadność tego zwolnienia powinien zbadać ZUS.

Będą miały.

etcetera

przepraszam 6 miesięcy zwolnienia.. - chyba łatwo się domyślić że w Polsce często z konieczności ludzie biorą zwolnienia. I nie należy tutaj szydzić i oceniać. Przykre.

w jakim stopniu będą miały? Może mnie sąd pozbawić opieki? Przy rozwodzie zależy mi tylko na tym żeby dzieci miały stały pobyt przy matce.

Kruczekk

To już zależy od symbolu choroby, i pewnie od opinii biegłych.

Ludzie z konieczności biorą zwolnienia jak są naprawdę chorzy. A "depresję" to praktycznie każdy ma.

Przyjaciel Sowy

Przykre jest to, że oszustka taka jak ty naciąga ZUS i nie widzi w tym nic złego. I jeszcze ma pretensje do innych, że nie pochwalają takiego kombinatorstwa.

etcetera

Nie mam do nikogo o nic pretensji. Przepraszam, że poszukałam pomocy. Jednak nie ma bezinteresowności... człowiek w życiu może liczyć na siebie, nawet anonimowo online zostanie "zbesztany" przez nierozumiejących sytuację. Wyć się chce. A tak ps. od 13lat jestem molestowana psychicznie, mąż mnie zastrasza, poniża, nie pracuje, wykorzystuje, zastrasza dzieci, i to nie jest tak łatwo wyjść z tego bagna, które nauczyłam się tak nazywać dopiero chwilę temu..... dlatego szukam pomocy... Dlaczego ludzie najpierw oceniają, a później próbują (o ile w ogóle) zrozumieć? Myślę, że takie fora są krzywdzące dla osób będących w ciężkich sytuacjach życiowych.. Dziękuję za wskazówki pozostałym. I mam nadzieję, że dzieci zostaną przy mnie, ponieważ boją się własnego ojca....

Przyjaciel Sowy

Nie ma, ty jesteś tego najlepszym przykładem. Patrzysz tylko na siebie i na to, jak żyć dzięki składkom uczciwie pracujących ludzi.

Jak ktoś sam przyznaje, że jest oszustem i jednocześnie nie ma sobie nic do zarzucenia, to ocena nasuwa się sama.