Ciekawe orzeczenia - Forum Prawne

voyteg · 07-08-2015, 14:21

II OSK 2570/14 - Postanowienie NSA z 2014-11-05

Cytat:

Na bezczynność organu I instancji lub przewlekłe prowadzenie post. w zakresie wykonania obowiązku ustawowego, określonego w art. 133 kpa służy stronie skarga do sądu administracyjnego na podst. art. 3 § 2 pkt 8 ppsa po uprzednim wykorzystaniu środka przewidzianego w art. 52 § 3 ppsa

(...)

Przekazanie odwołania jest czynnością materialno - techniczną, dla której ustawodawca ustanowił ściśle określony termin. Termin ten z woli ustawodawcy jednoznacznie określa przepis rangi ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego. Takie działanie ustawodawcy ma na celu zagwarantowanie realizację zasady sprawności postępowania administracyjnego oraz zapobieganie bezczynności organu i przewlekłemu prowadzeniu postępowania administracyjnego. Przyjęcie poglądu, że stronie nie służy skarga do sądu administracyjnego na bezczynność organu i przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego w zakresie przekazania przez organ I instancji odwołania (wraz z aktami sprawy ) organowi odwoławczemu przeczyłoby sensowi ustanowienia terminu dla tej czynności w art. 133 k.p.a. Organ administracji publicznej obciąża obowiązek, który określony jest w przepisie prawa powszechnie obowiązującego, a stronie służy uprawnienie żądania wykonania (należytego wykonania) tego obowiązku. Wykonanie bądź zaniechanie przez organ wykonania tego obowiązku wywołuje określone skutki faktyczne i prawne. Nie można zapominać, że – jak już wyżej podkreślono - przekazanie organowi II instancji odwołania wraz z aktami sprawy umożliwia rozpatrzenie sprawy przez organ odwoławczy. Zgodnie z art. 104 § 1 k.p.a. organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej. Decyzje rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji - art. 104 § 2 k.p.a.
Brak kontroli sądu administracyjnego nad niezmiernie istotną dla całego postępowania administracyjnego czynnością organu I instancji, umożliwiającą ostateczne zakończenie postępowania administracyjnego, czyniłoby organ I instancji "bezkarnym", mimo "blokowania" możliwości rozpatrzenia sprawy przez organ II instancji. Organy administracji publicznej, rozstrzygając powierzone im sprawy, muszą ściśle przestrzegać reguł określonych w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego. Są one zobowiązane do prowadzenia postępowania w taki sposób, aby pogłębiać zaufanie jego uczestników do władzy publicznej (art. 8 k.p.a.).

voyteg · 25-08-2015, 17:50

(interpretacje podatkowe)

II FSK 1830/15 - Postanowienie NSA z 2015-08-20

Cytat:

W przypadku zastosowania trybu wezwania do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), i nie udzielenia przez organ odpowiedzi na to wezwanie, skargę do sądu administracyjnego można wnieść - w myśl art. 53 § 2 p.p.s.a. - między trzydziestym a sześćdziesiątym dniem, licząc od dnia wniesienia wezwania, natomiast jeżeli odpowiedź zostanie udzielona - termin do wniesienia skargi wynosi trzydzieści dni od dnia doręczenia odpowiedzi.

voyteg · 05-10-2015, 09:00

I OZ 343/15 - Postanowienie NSA z 2015-04-22

Cytat:

Efekt zapewnienia takiej wykładni przepisów procesowych, która umożliwi stronom postępowań sądowoadministracyjnych realizację prawa do sądu, można uzyskać poprzez informowanie stron o wynikającym z art. 83 § 1 p.p.s.a. obowiązku korzystania z usług Poczty Polskiej S.A. W przypadku braku takiego pouczenia, prokonstytucyjna wykładnia celowościowa, funkcjonalna i systemowa powołanego przepis prowadzi do uznania, że nadanie pisma przez stronę postępowania za pośrednictwem innych operatorów pocztowych jest dopuszczalne.

voyteg · 04-11-2015, 13:07

I OPS 1/15 - Uchwała NSA z 2015-10-19

Cytat:

Oddanie przed upływem przewidzianego prawem terminu pisma procesowego, w sprawie sądowoadministracyjnej, w polskiej placówce pocztowej innego operatora niż operator wyznaczony w rozumieniu art. 83 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) w zw. z art. 178 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2012 r., poz. 1529) nie skutkuje zachowaniem terminu w sytuacji, gdy pismo dostarczono sądowi po jego upływie.

stach12 · 24-11-2015, 13:20

II OSK 1321/06 por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego
z dnia 9 października 2007 r.

Zaznaczyć przy tym należy, iż przy ocenie,

Cytat:

czy podmiot jest stroną postępowania w przedmiocie pozwolenia na budowę,
nie ma znaczenia, czy został naruszony interes prawny tego podmiotu, a jedynie czy interes taki podmiotowi przysługiwał

stach12 · 24-11-2015, 13:31

sygn. akt II OSK 451/13 z 27 sierpnia 2014 r (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego
z dnia 1 marca 2012 r., sygn. akt II OSK 282/12, 21 sierpnia 2014 r., sygn. akt II OSK 449/13)

Cytat:

A zatem jeżeli istnieją przepisy prawa materialnego, które nakładają na inwestora określone obowiązki czy ograniczenia związane
z zabudową działki względem działki sąsiedniej, to tym samym właściciel tejże działki jest stroną postępowania o pozwolenie na budowę, niezależnie od tego czy projekt budowlany,
w ocenie organu, spełnia wymagania określone stosownymi przepisami ustawowymi
oraz aktów wykonawczych

stach12 · 24-11-2015, 13:36

sygn. akt II OSK 1613/11 NSA z dnia 26 czerwca 2012 r., sygn. akt II OSK 332/12 z dnia 6 czerwca 2013 r.

Cytat:

W orzecznictwie sądowo-administracyjnym dominuje pogląd, że "nie można przyjąć,
iż zachowanie odległości dla danego rodzaju obiektów, przyjęte w przepisach rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690), przesądza o tym, że oddziaływanie tych obiektów nie wykracza poza obszar nieruchomości inwestora, a więc nieruchomości sąsiadujące nie znajdują się w obszarze ich oddziaływania"

stach12 · 24-11-2015, 13:44

sygn. akt II OSK 1892/06 NSA z dnia 22 stycznia 2008 r (por. wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2010 r., sygn. akt II OSK 666/09,).

Cytat:

NSA wyjaśnił, że normy wynikające z odrębnych przepisów, które będą wytyczać pewną strefę wobec projektowanego obiektu powinny uwzględniać jego funkcję, charakter, formę oraz konkretne i indywidualne parametry

stach12 · 24-11-2015, 13:48

sygn. akt II OSK 1182/10,Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 lipca 2011 r.

Cytat:

ocena wpływu konkretnej inwestycji na otoczenie obejmuje cały szereg zagadnień związanych z oddziaływaniem projektowanego obiektu na nieruchomości znajdujące się w otoczeniu tego obiektu i nie może ograniczać się do kwestii zachowania warunków technicznych.

voyteg · 29-12-2015, 10:36

II SA/Łd 1080/99 - Wyrok NSA oz. w Łodzi z 2001-06-12

Cytat:

Zasada udzielania informacji prawnych stronom, tak by nie poniosły szkody z powodu nieznajomości przepisów prawa może być naruszona nie tylko przez odmowę udzielenia informacji czy jej brak. Narusza ją także udzielenie informacji niepełnej, wprowadzającej w błąd. Wynikającemu z powołanego przepisu obowiązkowi organu odpowiada prawo strony do domagania się właściwej informacji, ale organ ten nie może się bronić biernością strony, jej niedostatecznym zainteresowaniem zabezpieczenia swoich interesów, czy statusem społecznym związanym z wykształceniem i pełnionymi funkcjami zawodowymi. To organ administracji ma czuwać by strona nie poniosła szkody z powodu nieznajomości prawa. Udzielanie informacji prawnych stronom może przybierać różną formę, m.in. także publikacje przepisów prawnych na tablicach ogłoszeń, informacje, wywiady prasowe i radiowe. Wskazane formy udzielania informacji prawnych nie mogą jednak być uznane za wystarczające i jedyne gdy jednocześnie kieruje się bezpośrednio do strony informację niepełną a tym samym wadliwą prowadzącą w rezultacie do zaniechania przez skarżącego działań dla niego korzystnych

voyteg · 13-01-2016, 11:07

I OZ 1533/15 - Postanowienie NSA z 2015-12-09

Cytat:

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że organ przekazał skargę oraz odpowiedź na nią w terminie, zaś akta administracyjne zostały przekazane do Sądu z dziewięciomiesięcznym opóźnieniem. Kwestią sporną jest wpływ przyczyny powodującyej takie opóźnienie w wywiązaniu się z nałożonych na organ obowiązków na sam fakt nałożenia grzywny czy też na ustalenie jej wysokości oraz okoliczności czy zaistniały przyczyny, które wyłączały winę organu. Prezydent m.st. Warszawy w odpowiedzi na szereg wezwań sądowych do doręczania akt wyjaśnił, że nie posiadał fizycznej możliwości przekazania akt, gdyż znajdowały się one u Wojewody Mazowieckiego. Z twierdzeniem tym nie można się zgodzić. Sąd informował organ, że możliwym jest przesłanie do niego uwierzytelnionych kopi akt administracyjnych, które mogą zostać wykonane po wypożyczeniu akt od Wojewody Mazowieckiego.

voyteg · 19-01-2016, 15:12

I OSK 1661/10 - Wyrok NSA z 2010-12-02

Cytat:

Przy ustaleniu charakteru wniesionego przez stronę podania rzeczywiście tytuł pisma nie ma decydującego znaczenia. Istotna jest natomiast ocena intencji strony, dokonana w oparciu o całokształt podniesionych okoliczności. O tym, jaki charakter ma mieć ostatecznie pismo, decyduje zatem strona, ale w razie wątpliwości w tym zakresie obowiązkiem organu administracji publicznej jest przekazanie stronie informacji o jej sytuacji procesowej, przysługujących środkach obrony jej praw oraz uwarunkowaniach ich złożenia, aby strona nie poniosła szkody z powodu nieznajomości prawa.

voyteg · 03-02-2016, 20:54

I SA 1421/00 - Wyrok NSA z 2002-01-16

Cytat:

Następstwo prawne praw dziedzicznych, które wchodzą w skład spadku po osobie zmarłej, powinno być wykazane według przepisów prawa cywilnego. Ustalenie kręgu spadkobierców nie należy do właściwości organu administracji publicznej, lecz do sądów powszechnych /art. 28 Kpa w związku z art. 1025 par. 2 Kc/.

voyteg · 18-02-2016, 11:59

Lokator nie ma przymiotu strony w postępowaniu administracyjnym

II SAB/Go 32/08 - Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z 2009-05-13

Cytat:

Tak więc stroną postępowania w trybie art. 66 ustawy - Prawo budowlane jest wyłącznie właściciel nieruchomości i jej zarządca. W niniejszej sprawie skarżąca jest najemcą lokalu mieszkalnego nr 1 w budynku położonym przy ul. [...]. Nie będąc więc ani właścicielem (współwłaścicielem) ani też jego zarządcą nie ma więc interesu prawnego w rozstrzygnięciu sprawy będącej przedmiotem postępowania przed Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego dotyczącego stanu technicznego budynku w którym wynajmuje mieszkanie. Postępowanie zmierzające do oceny stanu technicznego budynku mieszkalnego przy ul. [...] nie ma wpływu na sytuację prawną skarżącej. Nie ma bowiem normy prawa materialnego, która w opisanym zakresie pozwalałaby przyznać skarżącej uprawnienie strony. W rozpoznawanej sprawie skarżąca niewątpliwie jest zainteresowania prawidłowym funkcjonowaniem przewodów kominowych i wentylacyjnych w budynku w którym zajmuje mieszkanie zgodnie z umową najmu. Oznacza to jednak tylko tyle, iż posiada ona wyłącznie interes faktyczny w domaganiu się wydania decyzji w opisanym trybie. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 stycznia 2002 roku w sprawie IV SAB 105/01 stwierdził "podmiot nie mający interesu prawnego w danej sprawie, nie może skutecznie -w świetle przepisów prawa- dochodzić swych praw, opierając swoje roszczenia na zarzucie bezczynności organów.

II SA/Kr 41/14 - Wyrok WSA w Krakowie z 2014-04-10

Cytat:

W niniejszej sprawie jest poza sporem, że skarżący jest najemcą lokalu mieszkalnego znajdującego się w spornym budynku. Skarżącego łączy więc stosunek obligacyjny z wynajmującym, w ramach którego przysługują mu roszczenia cywilnoprawne, wynikające z zawartej umowy. Tego rodzaju stosunek prawny nie rodzi jednak interesu prawnego w rozumieniu art. 28 k.p.a. Jedynie bowiem przymiot właściciela lokalu w budynku, którego części dotyczy postępowanie, uzasadnia udział w postępowaniu na prawach strony. Nie będąc więc ani właścicielem (współwłaścicielem), ani też jego zarządcą, skarżący nie ma interesu prawnego w rozstrzygnięciu sprawy będącej przedmiotem postępowania przed Prezydentem Miasta dotyczącego okien budynku, w którym wynajmuje mieszkanie i zakończonego decyzją z dnia 22 czerwca 1998 r. Postępowanie zmierzające do wydania w/w decyzji i oceny legalności usytuowania przedmiotowych okien nie ma wpływu na sytuację prawną skarżącego. Ja to już było podnoszone, nie ma bowiem normy prawa materialnego, która w opisanym zakresie pozwalałaby przyznać skarżącemu uprawnienie strony. Gdyby skarżący miał rację, to w systemie prawnym musiałaby istnieć noma prawna stanowiąca swoisty łącznik pomiędzy prawem administracyjnym i cywilnym i wyraźnie łącząca sytuację prawną skarżącego jako najemcy z treścią normy art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z 1974 r. Prawo budowlane.

voyteg · 18-02-2016, 23:38

Przeniesienie pozwolenia na budowe - organ nie moze badać "wszystkiego od początku"

II SA/Ol 453/09 - Wyrok WSA w Olsztynie z 2009-06-29

Cytat:

W tym miejscu należy także wyjaśnić, że organ rozstrzygający sprawę o przeniesienie pozwolenia na budowę nie jest uprawniony do badania istnienia przesłanek wydania pozwolenia na budowę, w tym uzyskania decyzji ustalającej warunki zabudowy, zobowiązany jest natomiast do badania warunków określonych w art. 40 ust,. 1 prawa budowlanego. Zgodzić się należy zatem z wywodami skarg, że budowa siedliska przez inwestorkę nie stanowi warunku przeniesienia pozwolenia na budowę lecz jedynie warunek jego uzyskania.
Przyjęcie takiego stanowiska jest tożsame z linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego, którego teza z wyroku z dnia 2 lutego 2007r. sygn. akt II OSK 281/06 brzmi: "Przy przenoszeniu decyzji o pozwoleniu na budowę na rzecz innego podmiotu (art. 40) nie jest wymagane, aby ten posiadał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (...), nawet gdyby taka była wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Spełnienie tego obowiązku było wymagane przy wydaniu decyzji o pozwoleniu na budowę, które jest teraz przenoszone na rzecz innego podmiotu". Nadto wskazać należy także, iż zmiana inwestora w trybie art. 40 prawa budowlanego nie jest środkiem, który mógłby prowadzić do ponownej oceny bądź wzruszenia pozwolenia na budowę.

II SA/Kr 884/05 - Wyrok WSA w Krakowie z 2008-01-22

Cytat:

Decyzja wydana na podstawie art.40 ust. l ustawy z dnia 7.07.1994r. (t.j. z 2006r. Dz. U. nr 156, poz.1118 z późn. zm.) jest decyzją związaną, a więc organ, który wydał pozwolenie pa budowę jest zobowiązany do jej przeniesienia na rzecz innego podmiotu o ile tylko zostały spełnione wskazane w tym przepisie przesłanki. W konsekwencji organ administracyjny nie może odmówić przeniesienia decyzji o pozwoleniu na budowę, jeżeli tylko wnioskodawca przyjmuje wszystkie warunki zawarte w decyzji o pozwoleniu na budowę i złoży oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a osoba uprawniona z decyzji będącej przedmiotem przeniesienia wyrazi zgodę na przeniesienie uprawnień wynikających z tej decyzji na inny podmiot. Ponieważ przeniesienie decyzji o pozwoleniu na budowę wiąże się tylko ze zmianą jednego z jej elementów tj. zmianą podmiotową po stronie adresata decyzji, to postępowanie wyjaśniające prowadzone przez organy administracyjne jest ograniczone wyłącznie do ustalenia istnienia przesłanek z art.40 ust. l ustawy z dnia 7.07.1994r. (t.j. z 2006r. Dz. U. nr 156, poz.1118 z późn. zm.), a jego stronami są jedynie podmioty, między którymi ma być dokonane przeniesienie decyzji (art.40 ust.3 cyt. ustawy).

Ciekawe orzeczenia - Forum Prawne

Ciekawe orzeczenia 4