Skarga na sędziego

Witam,
Mam takie pytanie. Występowałam w sprawie rodzinnej jako świadek zeznając na rzecz powoda.
Sędzia odrzucił moje zeznania jako niewiarygodne gdyż:
a) nie lubię pozwanej
b) moje zeznania ukierunkowane były na zapewnienie korzyści Powodowi.

Dodatkowo, i jest to rzecz dla mnie najbardziej szokująca, pozwana zarzuciła mi nieprawidłowości w prowadzeniu działalności gospodarczej, a dokładnie to, że moja firma w rzeczywistości nie należy do mnie i nie przynosi dochodu z mojej pracy, tylko fikcyjnie jest zarejestrowana na mnie po to, by ukryć dochody powoda.
Sąd uznał te pomówienia za fakt i w orzeczeniu, a następnie w uzasadnieniu stwierdzone zostało jak wyżej, a ma na to wskazywać... logo firmy oraz nazwa - jest to wpisane w uzasadnieniu orzeczenia (to o "nie lubieniu" pozwanej też).
Oznaczałoby to, że wprowadzam w błąd (czyli oszukuję) m.in. ZUS i Urząd Skarbowy, a także wierzycieli powoda.

Posiadam wszelkie dowody świadczące o tym, że firma osiąga przychód z mojej pracy, są na to faktury na wykonywane przeze mnie usługi, których nie może wykonać powód ze względu na brak umiejętności w tym zakresie. Dodatkowo faktury są wystawiane dla firmy, z którą mam umowę o współpracy i moja praca dla tej firmy jest rejestrowana za pomocą programu komputerowego rejestrującego czas pracy oraz zdjęć z monitoringu.

Czuję się upokorzona zarzuconym mi kłamstwem oraz oskarżeniami o oszustwo (bo jak to inaczej nazwać).
Napisałam skargę na sędziego jednak Wiceprezes Sądu stwierdził, że wszystko jest OK, a sędzia ma prawo oceniać sobie dowody jak chce i nie dopatruje się żadnego pomówienia w orzeczeniu.
Czy naprawdę tak jest? Czy sędzia może sobie manipulować dowolnie dowodami, oczerniać świadka w celu oddalenia jego zeznań?

Sąd (sędzia) dokonuje swobodnej oceny dowodów. Widocznie zeznania niemiłe dla Ciebie wydały mu się przekonujące, zaś Twoje nie.

Ale problem w tym, że te zeznania są oparte na pomówieniach, a ja na swoje mam dowody.
To tak, jakby pan X powiedział o Tobie, że samochód, który masz ukradłeś.
Ty mówisz - "przecież mam umowę kupna!"
A sędzia na to - ale mnie ta umowa nie interesuje, pan X na pewno mówi prawdę.
Tak ma wyglądać sąd?? Przecież to kpina!

Kpiną jest to co wypisujesz.
Twoje zeznania były dla Sadu niewiarygodne. Ojej.
Jedyna osoba, która może coś z tym zrobić to powód. I tyle. Ty nic nie możesz. Jesteś świadkiem.
Nie przedstawiasz dowodów, nie angażujesz się w sprawę, bo to nie Twoja sprawa. Złożyłeś zeznania, ale to nie jest Twoje zmartwienie, aby Sąd w nie uwierzył w całości.
Musisz spojrzeć na sprawę jak sędzia. Sędzia nie wie tego co Ty. Wie tylko to co jest w aktach.

Odpuść sobie, bo to sprawa powoda.

Gordon Lameman napisał:

Kpiną jest to co wypisujesz.
Twoje zeznania były dla Sadu niewiarygodne. Ojej.
Jedyna osoba, która może coś z tym zrobić to powód. I tyle. Ty nic nie możesz. Jesteś świadkiem.
Nie przedstawiasz dowodów, nie angażujesz się w sprawę, bo to nie Twoja sprawa. Złożyłeś zeznania, ale to nie jest Twoje zmartwienie, aby Sąd w nie uwierzył w całości.
Musisz spojrzeć na sprawę jak sędzia. Sędzia nie wie tego co Ty. Wie tylko to co jest w aktach.

Odpuść sobie, bo to sprawa powoda.

Kliknij, aby rozszerzyć...

Czyli rozumiem, że sędzia może bezkarnie zarzucać mi oszustwo? Fantastycznie. Bo nie chodzi mi nawet o to, że nie zostały moje zeznania przyjęte w całości, ale że zarzucono mi czyny karalne. Na sali sądowej. Bez żadnych dowodów, jedynie na podstawie pomówień osoby pozwanej.
Mnie się wydawało, że sędzia powinien opierać się na dowodach. Naiwna ja,.
I wiesz, nie, nie odpuszczę. Powód zresztą też. Może jakby ludzie mniej odpuszczali i dobierali się do 4 liter nieudacznikom w togach, ich praca byłaby bardziej rzetelna.
Poszła skarga kolejna, poszedł wniosek o wyłączenie sędziego z postępowania z konkretnymi zarzutami. A jak nie pomoże, sprawa pójdzie do mediów. Bo nie pozwolę się bezkarnie obrażać.
Ale dziękuję za przybliżenie filozofii sędziego
Mam nadzieję, że kiedy "mój" sędzia spotka się ze mną na moim poletku (a że się spotka to więcej niż pewne) będzie tak samo wyrozumiały dla mojej "niezawisłej oceny"
Pozdrawiam.

W jaki sposób Sąd zarzucił Ci oszustwo? Zacytuj - dosłownie - uzasadnienie wyroku.
A czy powód przedstawił dowody przeciwne? Sąd w postępowaniu cywilnym opiera się na dowodach przedstawionych przez stronę, a nie na takich, które wprawdzie istnieją, strona o nich mówi, ale ich Sądowi nie przedstawia. Żeby łatwiej było zrozumieć - jeśli gość domaga się od Ciebie zapłaty, Ty zapłaciłaś, ale nie przedstawiasz dowodu zapłaty, a gość temu zaprzecza. Wiesz co Sąd zrobi? Najprawdopodobniej zasądzi należność od Ciebie. Bo obowiązkiem strony w postępowaniu cywilnym jest powoływanie dowodów. Skoro powód w Twojej sprawie tego nie zrobił to trudno.
Pisanie o nieudacznikach w todze to typowy przejaw pieniactwa i nie zrozumienia procedury, przepisów i nawet punktu widzenia sędziego. Ludzie po prostu nie potrafią spojrzeć obiektywnie na sprawę. To smutne.
Ty z tym sędzią się już nie spotkasz, bo widzisz - jesteś tylko świadkiem w sprawie.

Napisałam i mi zjadło.
Cytować nie mogę, bo nie jest to orzeczenie w mojej sprawie (jak zauważyłeś jestem tylko świadkiem) i nie mam upoważnienia do upubliczniania orzeczeń w sprawie.
Zostało stwierdzone, że moja firma nie przynosi dochodów z mojej pracy tylko z pracy powoda, na co wskazuje jej logo i nazwa oraz zakres pkd który obejmuje także usługi wykonywane przez powoda.
Zostało to stwierdzone pomimo złożenia przeze mnie wyjaśnień w tym zakresie. Sąd wiedział, że dysponuję dowodami (na rozprawę nie przyniosłam, bo nie wiedziałam, że padną takie oskarżenia, sprawa tego nie dotyczyła).
Pieniactwo... cóż... raczej desperacja uczciwego człowieka, który jest traktowany jak kłamca i oszust.
W każdym razie dziękuję za naświetlenie sprawy.

Aha, w tej sprawie jestem tylko świadkiem. Ale sędzia też nie wszędzie jest sędzią, prawda?
Życzę miłego dnia i spotkań z Temidą tylko w celu zarobkowym.
Baba jest kompletnie ślepa i, jak się okazuje, ze słuchem też nie teges.

Lilith76 napisał:

Aha, w tej sprawie jestem tylko świadkiem

Kliknij, aby rozszerzyć...

świadkiem, który jest związany z powodem

Lilith76 napisał:

Zostało stwierdzone, że moja firma nie przynosi dochodów z mojej pracy tylko z pracy powoda, na co wskazuje jej logo i nazwa oraz zakres pkd który obejmuje także usługi wykonywane przez powoda.

Kliknij, aby rozszerzyć...

właściwą drogą kwestionowania orzeczenia jest wniesienie apelacji

Pani Agnieszko, oczywiście, apelacja wniesiona. Mnie chodziło nie tyle o kwestionowanie orzeczenia (to osobna sprawa, w ogóle nie chodziło o moją firmę, to tylko wątek poboczny), co o fakt, że sędzia nie dysponując niczym poza pomówieniami jednej ze stron nadał tym pomówieniom status prawdy obiektywnej. Jest to dla mnie bulwersujące ponieważ sędzia dla mnie był zawsze z założenia, z racji pełnionej funkcji, osobą myślącą i rozpatrującą obiektywnie i bezstronnie. Sądziłam, w naiwności swojej, że w przypadku wątpliwości, powinien zażądać dowodów. Jeśli jest słowo przeciwko słowu (wiadomo, że każda strona usiłuje ugrać jak najwięcej dla siebie) i słowa są sprzeczne, jedna strona kłamie. Od tego, jak myślałam, jest sędzia żeby rozstrzygnąć która. Ale nie sądziłam, że odbywa się to na zasadzie "bo ta pani ma ładniejszy sweterek" (spłycam oczywiście, ale mniej więcej tak to wyglądało").
Dziękuję za poświęcony czas.
Pozdrawiam.

Lilith76 napisał:

Mnie chodziło nie tyle o kwestionowanie orzeczenia (to osobna sprawa, w ogóle nie chodziło o moją firmę, to tylko wątek poboczny), co o fakt, że sędzia nie dysponując niczym poza pomówieniami jednej ze stron nadał tym pomówieniom status prawdy obiektywnej.

Kliknij, aby rozszerzyć...

naruszenie 233 par 1 kpc jest to często wykorzystywany w apelacji zarzut - jezeli błędna ocena Twoich zeznań miał wpływ na orzeczenie

Dziękuję pięknie. Pozdrawiam

Gordon Lameman napisał:

Pisanie o nieudacznikach w todze to typowy przejaw pieniactwa i nie zrozumienia procedury, przepisów i nawet punktu widzenia sędziego. Ludzie po prostu nie potrafią spojrzeć obiektywnie na sprawę. To smutne.

Kliknij, aby rozszerzyć...

To nie jest przejaw pieniactwa, czy też rozumienia lub nie procedur, tylko "rzeczywista rzeczywistosc" w polskim wymiarze sprawiedliwości. Smutne to jest to, że nagminnie ludzie stykają się z arogancją sędziów, brakiem kompetencji, a często sędzia nawet nie bardzo wie o co w danej sprawie chodzi. Nie powinno tak być, że każdy sędzia może dowolnie interpretować zeznania, a nawet przepisy prawa. Prawo powinno być czytelne i logiczne. Prawo tworzą prawnicy, dlaczego jest tak zagmatwane? Jakby było tak wszystko w porządku z naszym wymiarem sprawiedliwości, to Polacy nie wygrywaliby tylu
spraw w Strasburgu.